အပိုင္း ( ၇ )

64 10 0
                                    

Zawgyi

မေဟာ္ဒီေန႔ ရံုးဖြင့္ရက္မို႔ အလုပ္ကိုယူသြားရမည့္ စာရြက္စာတမ္းေတြကိုျပန္စစ္ေနသည္။

"ရွစ္နာရီထိုးျပီပဲ"

နံရံေပၚမွ တိုင္ကပ္နာရီကို တစ္ခ်က္ျကည့္ရင္း ထိုင္ေနရာမွထလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ အေက်ာတစ္ခ်က္ဆန္႔လိုက္သည္။

" ရံုးသြားဖို႔ျပင္ဦးမွပါေလ"

ရံုးသြားဖို႔ ေရမိုးခ်ိဴးျပင္ဆင္ရန္ မိမိအခန္းဆီဦးတည္လိုက္သည္။

"ဆရာမေလး ဆရာမေလး"

အိမ္ေရွ႕က အသံစူးစူးေျကာင့္ မေဟာ္ေျခလွမ္းေတြကို အိမ္တံခါးမျကီးဘက္ဆီသို႕ျပန္ေရြ႕ရင္း ျခံေရွ႕ကို လွမ္းျကည့္လိုက္သည္။

"ျပာတိျပာယာနဲ႔ ဘာျဖစ္လာတာလဲဗုိလ္တိုး"

ပဲျပဳတ္ေရာင္းသည့္ မေအးျဖဴရဲ႕သားအငယ္ျဖစ္သူဗိုလ္တိုးကို ျမင္ေသာေျကာင့္ မေဟာ္လွမ္းေအာ္ေမးရင္း ျခံေရွ႕သို႔ထြက္လာလိုက္သည္။

"ဆရာမေလးကို ျကီးျကီးတင္ က ေခၚခိုင္းလိုက္တာ အေရးျကီးလို႔ သားတို႔အိမ္ကို အခုလိုက္ခဲ႔ပါတဲ႔"

"ေဒၚေလးတင္က ေခၚခိုင္းတာလား ဘာျဖစ္လို႔တဲ႔လဲ…  ဖိနပ္လဲမပါပါလားဗိုလ္တိုး မင္းမ်က္နွာကေရာ ဘာျဖစ္လာတာလဲ လမ္းမွာေခ်ာ္လဲတာလား"

ေျခေထာက္တြင္ဘာဖိနပ္မွမပါဘဲ ေျခဗလာျဖင့္ရပ္ေနေသာ ရွစ္နွစ္အရြယ္ကေလးငယ္၏ မ်က္ခံုးေထာင့္မွ ေသြးအနည္းငယ္စို႕ေနေသာ ဒဏ္ရာေလးအားျကည့္ရင္း မေဟာ္ေမးလိုက္မိသည္။

"မဟုတ္ဘူး အေဖရိုက္တာ ျပီးေတာ့ အေဖနဲ႔အေမရန္ျဖစ္ျကတယ္ ဆရာမေလး"

"ေျသာ္ ေအးေအး မင္းဒီမွာခဏေစာင့္ေနဦးေနာ္ျကားလား"

"ဟုတ္ကဲ႔"

မေဟာ္အိမ္ထဲသု႔ိျပန္ဝင္ကာ ဖုန္းနွင့္ပိုက္ဆံအိတ္ကိုယူျပီး အိမ္တံခါးပိတ္ကာ ဆိုင္ကယ္ကိုျခံျပင္ထိတြန္းထုတ္လိုက္သည္။ ျပီးေနာက္ ျခံတံခါးကို ေသာ့ခတ္လိုက္သည္။

"ဆိုင္ကယ္ေပၚတက္ေလ ဗုိလ္တိုး"

"ဟုတ္"

ထို႔ေနာက္ မေအးျဖဴတို႔အိမ္ဘက္သို႕ဦးတည္၍ေမာင္းထြက္လိုက္သည္။
ထိုအိမ္ေရွ႕ေရာက္ေသာ္ မေအးျဖဴတို႔လင္မယားရန္ုျဖစ္တာကို လာျကည့္ဟန္တူသည့္ စုရံုးရံုး လူအုပ္ျကီးကိုေတြလိုက္ရသည္မို႔ ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္ ဆိုင္ကယ္ကိုရပ္၍ေဒါက္ေထာက္ျပီး ဇတ္ေသာ့ပါခတ္လိုက္သည္။

*သာ၍  ခ်စ္ခ်င္ပါေသးသည္*  *သာ၍ ချစ်ချင်ပါသေးသည်*Where stories live. Discover now