නිවාලන්න මා... (Taekook nonfic)

12 කොටස🤍✨

"Congratulations Mr.Sagara"

"Thank you.....Thank you Mr.Thissa"

"ඔහෝ සුභපැතුම් මහ මුදියන්සේ....කොහොමහරි සම්මානෙ ලැබුනා නේද?"

"ස්තූතියි ඩග්ලස්.ඒවා ඉතින් උත්සාහය හා කැපවීම තමයි"

"සුභ පැතුම් සාගර මහත්තයා"

"ඕහ්හ්......බොහොම ස්තූතියි! Mr.තිස්ස,මේ ඉන්නෙ මගෙ හොද මිතුරෙක් නිශ්ශංක"

"Oh....Nice to............."

ඉරුගල්බණ්ඩාර වලව්ව විවිධාකාරයේ විදුලි බුබුළු වලින් ආලෝකමත් වෙලා තිබ්බා වගේම මුළු වලව් වත්තම පිරිලා තිබ්බෙ නානාවිධ ඇදුම් ආයිත්තම් වලින් සැරසීගත්තු මිනිස්සු.මහ මුදියන්සෙගෙ ව්‍යාපාර ජාලයට ලැබුනු සම්මානයක් හේතුවෙන් මේ උත්සවය සංවිධානය කරලා තිබුණා.

අවුරුදු ගාණක මහන්සිය,උත්සාහය,කැපවීම ඒ හැමදේටම ලැබුණු ඉහලම ප්‍රශංසාවක් විදියට මේ සම්මානය ලැබුනා කියලා විශ්වාස කල මහමුදියන්සේ ඒ සතුට පවුලෙ නෑදෑයින්,තමන්ගෙ හිතවතුන් එක්ක බෙදාහදා ගන්නත් අමතක කලේ නැහැ.අන්න ඒ දේ ප්‍රතිඵලයක් විදියට මේ උත්සවේ පැවැත්වුනා වගේම උත්සවේ හැම අතින්ම සරුසාර විදියට සංවිධානය කරන්නත් මහ මුදියන්සෙ අමතක කලේ නැහැ.

"ආශව තව ටිකක් නැවිලා ගන්න"

දෙවින්ගෙ උපදෙස් වලට අනුව මේ වෙද්දි සුදු බේබි හිටියෙ එයාගෙ කැමරාවෙන් ෆොටෝ ගහන ගමන්.හැරෙන හැරෙන පැත්තට ෆොටෝ ගගහ හිටපු සුදුබේබි,දෙවින් කියන කෙනෙක් කෝණ වලට නැවි නැවී හිටපු හැටි දිවාෂ නම් බලන් උන්නෙ හිනාව කාගෙන.

"නේත්‍ර මල්ලි කෝ ආශව?"

"නේත්‍ර මේ වගේ වෙලාවල් වලදි පිළිකන්න පැත්තේ ඉන්නවා ඇරෙන්න මේ පැත්තකටවත් එන්නේ නෑ දෙවින්. අප්පච්චි බනිනවා නේත්‍රට"

ආශාව බිම බලාගෙන කියද්දී දෙවින් කළේ ආශවගෙ පිටට තට්ටු කරපු එක.මේ වෙලාවේ නේත්‍රව මතක් කරපු එකත් වරදක්ද කියලා දෙවින්ට හිතුනා.ඒ අස්සෙ තමන්ගෙ පස්සේ කැරකි කැරකි උන්නු දිවාෂ අතුරුදන් වෙලා කියන එක දැනුනු දෙවින් වටපිට බලන්න ගත්තත් මේ ලොකු මිනිස්සු ගොඩේ කොටෙක් උනු දිවාෂව හොයන එක අමාරු වැඩක් කියලා තේරුම් ගත්තු දෙවින් ඒ ගැන සුදුබේබිට කියන්න තීරණය කළා.