"නේත්‍ර......තවම දවල් කෑවට පස්සෙ කාලා නෑ නේද?"
"බඩගිනි නෑ දිවාෂ"
"මම කාලාත් නෑ නේත්‍ර දවල් කෑවට පස්සෙ......බඩගිනියි ඒ නිසා....තෙවින් මේ,ඔය ඉස්සරහ පාරට දාලා යමංකො ටිකක් ඉස්සරහට....රෑට රොටී තියේ ලුණුමිරිස් එක්ක"
"යං......."
තෙවින් මහ මාර්ගෙ ඔස්සෙම බෙදිලා තියෙන අතුරුපාරකට වාහෙනේ හරවද්දි නේත්‍ර ඔහේ ජනේලෙන් එපිට බලාගෙන හිටියා.නේත්‍රගෙ පුංචි හිත ඇතුලෙ තිබ්බෙනම් ලොකු පීඩනයක්.හීනයක් ඔස්සෙම වැඩ කරන සුදුබේබි දවසක එයාගෙ හීනෙට ගියොත්,ඒ හීනෙ රැදිලා ඉන්න තමන්ව බාධාවක් වෙයිද කියලා නේත්‍රට මොහොතකට හිතුනා.පිලිගත් ක්‍රීඩාවක ජාතික කණ්ඩායමට ක්‍රීඩා කරන එක ක්‍රීඩකයෙක් සමාජෙන් අසම්මතයි,මානසික රෝගයක් කියලා හංවඩු ගහන සම්බන්ධෙක පැටලිලා ඉන්න එක ආශවට කොහොම බලපායිද කියලා නේත්‍රට හිතාගන්න බැරි වුණා.තමන් ඈත් වෙන එකෙන් සුදුබේබිට හොදක් වෙනවනම් මේ ලෝකෙන්ම උනත් යන්න තරම් ශක්තියක් නේත්‍රට තිබ්බත්,තමන් නැති වුණොත් සුදුබේබි තත්පරයක්වත් හොදින් ඉන්නෙ නැති බව දැනන් හිටිය නේත්‍රට කොහෙත්ම ආශවව අතාරින්න පුළුවන්කමක් තිබ්බෙ නෑ.
"වෙන්න තියෙන දේවල් ඒ ඒ වෙලාවල් වලට වෙයි නේත්‍ර.....මුහුද හත් ගව්වක් තියාන අමුඩ ගහගෙන මෙතන හූල්ලන්න එපා.....සතුටින් ඉන්න තියෙන තත්පරේ උනත් සතුටින් ඉන්න"
දිවාෂගෙ කටහඩ එක්ක මනෝ ලෝකෙන් මිදුනු නේත්‍ර දිවාෂ දිහා බැලුවා.ඉස්සරහ කණ්ණාඩියෙන් තමන් දිහා බලන් හිටිය දිවාෂ ඇසුත් හීනි කරලා හිනාවීගෙන නේත්‍රට කියද්දි තමන්ගෙ හා දත් දෙක ඉස්සරහට දැම්ම නේත්‍රත් දිවාෂ එක්ක ලස්සනට හිනා වුණා.හැමදාම වගේ සුදුබේබිට පස්සෙ තමන් එක්ක හැමදේකදිම එකට හිටිය දිවාෂ ගැන නේත්‍රගෙ හිතේ තිබ්බෙත් වචනෙන් කියන්න බැරි තරම් බැදීමක්.ආදරයක්.දිවාෂ උනත් එහෙමයි කියලා නේත්‍ර දැනන් උන්නා.
"ඉස්සරහ තැනින් නවත්තන්නද යුගාන්? එතන ඉඩ තියෙනවා හොදට"
YOU ARE READING
නිවාලන්න මා... (Taekook nonfic)
Fanfiction"ලස්සනම දේ?" "නමේම තියෙන්නෙ....." "ආහ්?" "නේත්‍ර" .......................................................................................... "ආසම තැන?" "මෙතන...." "ආහ්?" "සුදු බේබිගෙ පපුතුරුල" ...
