MY KIDNAPPER'S OBSESSION(COMPLETED)

CHAPTER 30

Nathania point of view

Sumapit na ang gabi ng hindi parin nagigising si demon.Mabuti nagising siya ng tanghali kanina ngunit agad din nakatulog nang matapos na siyang kumain.

Peru ngayon gabi wala pa siyang kain na labis kong ipinag-aalala.Hindi siya pwedeng malipasan ng gutom.

Nagdadalawang isip ako kung gigisingin koba siya ngunit nangangamba ako na magambala ang masarap niyang tulog.

Mariin akong napapikit at handa na sana siyang gisingin ng makitang nakatitig ito sakin.Agad na napaiwas ako ng tingin sa kaniya. Kailan pa siya gising?

Marahan na sinulyapan ko siya ng tingin.Kapansin pansin talaga ang pagiging tahimik niya.Although alam ko naman na hindi siya pala salita.

Minsan dumadating sa punto na kahit ni isang salita ay walang kumakawala sa bibig niya.Hindi siya masyadong madaldal.

" K-kumusta na iyong sugat mo? " utal kong tanong habang ang titig niya sakin ay hindi naglaho sa paningin ko.

" It's okay so don't worry! " tipid niyang sagot kaya kagat labing tumango tango nalang ako. " Uhm kumain kana b-baka gutom kana! " saglit na tumingin siya sa pagkain na nasa beside table.

Nang makitang babangon na siya agad ko ng tinulungan upang bumangon dahil halata naman na nahihirapan pa siya.

" Thanks wife! " Hindi ko maiwasang hindi matigilan sa huling katagang iyon.Ang sarap palang pakinggang lalo na't galing pa sa malambing niyang boses. Hindi ko akalain na dadarating parin talaga sa ganitong punto.

Akalain mo nga naman ang taong ginagahasa ako ng paulit-ulit ay siyang magiging asawa ko ang siyang magiging ama ng anak ko.Hanggang ngayon hindi kopa tuluyang napapatawad ang lalaking ito.

Parang kailan lang nakikiusap ako sa balak niyang pamabababoy sakin,peru nagtagumpay parin siya.

Nagtagumapy siyang gawin lahat ng gusto niya sa katawan ko.At ang malala pa binuntis pa niya ako.

Iyong araw at gabi-gabi niyang pagmamalupit at pangagagahasa sakin kailan man hindi ko 'yon makakalimutan.Sadyang ganito na talaga ang kapalaran ko.

Hindi ko alam kung ano ang paiiralin ko puso ko o ang isip ko?

Napasingahap ako ng maramdaman ang kung anong malambot na bagay ang lumapat sa labi ko,Napagtanto kong hinahalikan pala ako ni demon ng subrang lamyos.

" What are you thinking hmm? " agad niyang tanong ng humiwalay ang labi niya sa labi ko.

Napakurap-kurap ako at bahagyang natulala sa ginawa niya. tumikhim ako." W-wala! " sagot ko bago nag-iwas ng tingin sa kaniya.

Muli ay napatingin ako sa kaniya ng hawakan niya ng marahan ang panga ko.

Hindi ko maiwasang hindi mapatitig sa kulay asul niyang mga mata,iyong kislap ng mata niya tila nangungusap.

Gusto kong umiwas sa titig niya ngunit parang may pumipigil sakin.Kita ko kung papaano umaamo ang titig niya,walang bahid na galit,iyong tipong mapapanatag ako ng subra.

" Are you worried about my situation now? " Wala ni umano'y kurap sa aking pagkakatitig sa kaniya.Hindi maalis ang tutok ng mata ko sa mata niya.

Naramdaman ko pa ang malambot niyang palad na humaplos sa pisngi ko.Hindi ko alam peru diko mapigilang di siya yakapin.Halatang nag-aalala ako sa kalagayan niya.

" O-ouchh! aahh! " rinig kong daing niya ng ipulupot ko ang mga braso ko sa bewang niya.

" Ah! " nasasaktan niyang daing kaya diko maiwasang hindi makonsensya. "S-sorry! " Naaalarma kong tiningnan ang sugat niya.