"မနက္ခင္းေလးမွာ ႏိုးလာခဲ့ အိုး .. အရင္ဆံုး ၪီးကို မွန္းပါတယ္ .. အဲ .. လြမ္းပါတယ္"
ေက်းညိုဟာ အခ်ိန္ရိွခိုက္ လံု႔လစိုက္ရဖို႔ မနက္ခင္း ႏိုးၿပီဆိုကတည္းက အေရးပိုင္ဆိုတဲ့ အက်င့္ယုတ္ႀကီး အခန္းေရ႔ွ ေခါက္တြန္႔ေခါက္ျပန္ ေလ်ွာက္လ်က္ပင္ ပါးစပ္ထဲရိွရာ သီခ်င္းအား ေတာင္စဥ္ေရမ ကေပါက္တိကေပါက္ခ်ာျဖင့္ ဆိုေတာ့၏။
အခ်ိန္အားျဖင့္ နံနက္ ၆နာရီခန္႔ေလာက္သာရိွၪီးမည္မို႔ ထိုလူႀကီး၏ အခန္းတံခါးဟာ ပြင့္မလာေသး။ သို႔ေပသိ သူ၏ ငွက္ဆိုးထိုးသံလို နားၾကားျပင္းကပ္ေအာင္ စူးရွသည့္ သီခ်င္းသံေလးေၾကာင့္ အခန္းတံခါးဟာ ပြင့္လာေလေတာ့သည္။
" နံနက္ေစာေစာစီးစီး ဘာေတြလာေအာ္ေနတာလဲ !"
" ဟို .. ၪီးအေၾကာင္းေတြးေနရင္း ၪီးကို ေတြ့ခ်င္လာလို႔ "
စိတ္ထဲကမပါေသာ မဟုတ္မမွန္စကားေတြကို မ်က္လံုးဝိုင္းဝိုင္းေလး ဝင့္ကာ ဝင့္ကာျဖင့္ ဆိုလိုက္ေလေတာ့ ထိုလူႀကီး၏ မ်က္ခံုေမႊးမည္းမည္း တန္းတန္းေတြဟာ ခ်က္ခ်င္းနီးကပ္သြားေတာ့၏။ မယံုသလို မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႔လိုက္ျခင္း ။
" မင္းရဲ့အေရမရ အဖက္မရ အလိမ္အညာစကားေတြကို နားမေထာင္ႏိုင္ဘူး၊
ဒါ ငါ့အိပ္ခ်ိန္"
ေနအခရာဟာ ရုတ္တရတ္အခန္းတံခါးကို ခ်က္ခ်င္းပိတ္လိုက္ေလေတာ့
ထိုေကာင္ေလးက တံခါးၾကားထဲ လက္ထိုးခံလာေတာ့သည္။ မထင္မွတ္ထားသည့္ အျပဳအမူေၾကာင့္ေရာ၊ နာက်င္သြားသျဖင့္ မ်က္ရည္ေတြ ပိုးပိုးေပါက္ေပါက္က်လာသည့္ မ်က္ႏွာလွလွေလးေၾကာင့္ပါ သူ႔မွာ ရင္ထဲ ထိတ္ကနဲ ျဖစ္ရေတာ့၏။
" အာ့ ... ဟင့္ "
" ေတာက္!! မင္းမွာ ၪီးေနွာက္မပါဘူးလား
ဒီလိုလက္ထိုးခံရင္ ဒီလိုနာမယ္မွန္းမသိဘူးလားဟမ္"
" ဟင့္ .. အီး .. ၪီးက ေက်းညိုကိုမွ စကားမေျပာခ်င္ဘဲ တံခါးပိတ္လိုက္ေတာ့မွာကိုလို႔၊
ေက်းညိုဘာလုပ္ရမွန္းမသိလို႔ အီး .. ဟင့္"
ဒီလိုေျပာျပန္ေတာ့လည္း ေနအခရာမွာ ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိ။ ဒီေကာင္ေလးရဲ့ သရုပ္မွန္ဟာ ဘာလဲဆိုတာ သူ႔လိုလူရည္လည္တဲ့ေကာင္ေတာင္ ေသခ်ာသိႏိုင္ဖို႔ခက္ေနၿပီျဖစ္သည္။ သူ႔ကိုေတြ့ခ်င္ပါတယ္လို႔ေျပာလာေပမဲ့ ထိုစကားကို သူမယံု။ တကယ္လည္း မျဖစ္ႏိုင္။ ေနအခရာနဲ႔ ဒီေကာင္ေလးတို႔ၾကားက ဆက္ဆံေရးဟာ ဒီေလာက္ထိ နီးကပ္ခဲ့တာမွ မဟုတ္တာ။
YOU ARE READING
အရေးအပိုင်မင်းအား အပိုင်ကြံခြင်း
General Fictionအရေးပိုင်မင်းကြီးနဲ့ တိတ်တိတ်ပုန်းလက်ထပ်ထားရတဲ့ အညတရကောင်လေးတစ်ယောက်အဖြစ် သူဟာ ၁၉ရာစုနှစ်တွေဆီ ၀ိညာဥ်ကူးပြောင်းလာခဲ့ရတယ် ... မူလခန္ဓာကိုယ်ပိုင်ရှင်ရဲ့ဆန္ဒကိုဖြည့်ဆည်းပေးဖို့ ကြောင့်သာ အရေးပိုင်မင်းကြီးကို စွဲဆောင်နေရတယ်လို့ သူခံယူထားပေမဲ့ တစ်ဖြည်းဖ...
