Love Never Dies [Book 1]

Chapter 24:She's Mine

Kyle's Pov
Dumating na yung tatlo bitbit yung mga pagkaing inorder nila at nilagay ito sa lamesa tsaka umupo.

"chin okay ka lang"tanong ni seth na kinatingin nung dalawa sa kanila pero ako ay sa paligid ko nakatingin.

"wala cr lang ako"paalam niya at umalis
"anyare dun"nagtatakang tanong ng katabi ni darren
"sundan ko lang"sambit ni seth

Tatayo na sana siya nang pigilan ko siya.

"ako na bro"sambit ko at tumayo na
"pero--"magsasalita pa sana si seth nang sumingit si darren
"pabayaan mo na siya seth"sambit ni darren na kinatango ni seth.

Lumakad na ko papalayo sa kanila para sundan si chin.Nag-aalala na rin ako baka may mangyari pa sa kanya.

Naglakad nako papuntang cr dito sa may malapit sa cafeteria.Siguro naman dito pupunta si chin kasi ito yung pinakamalapit na cr sa cafeteria.

Habang naglalakad ako may narinig akong sigaw na kinatigil ko.

"tulong"sigaw ng isang pamilyar na boses

"tama na pls"muling narinig kong sigaw na may pagmamakaawa pa.

Dali-dali akong tumakbo para hanapin kung saan nanggaling yung sigaw nang makumpirma king si chin yun.

Dinala ako ng mga paa ko sa cr

"hindi ako titigil hangga't di ka bumabalik sakin"rinig kong sambit ng isang boses kaya di na ko nagdalawang-isip na pumasok at nadatnan ko si chin na umiiyak at tinutulak-tulak si louise para di ito makalapit sa kanya.

Hindi na ko nag-aksaya pa ng oras at lumapit ako sa kanila at sinuntok ko si louise na kinahandusay niya sa sahig

*boooogsh*

"anong ginagawa mo kay chin gag* ka"pagalit na sambit ko

Tumayo naman siya at pinunasan ang gilit ng bibig niya na nagdudugo tsaka humarap sakin.Halatang nagulat siya nang makita niya ko.

"kyle"gulat na sambit niya
"buti naman nakikilala mo pa ko"taas noong sambit ko
"wala kong pakialam sayo,bakit ba nangingialam ka dito ha"inis na smabit niya
"dahil mali yung ginagawa mo"inis na sagot ko
"kahit na hindi ka dapat nangingialam"dagdag pa at akmang susuntukin ako nang sanggain ko ito at tsaka muli siyang binigyan ng isang suntok.

Nilingon ko si chin na ngayon ay umiiyak pa rin at parang wala sa sarili.Masakit sakin na makita siya sa ganitong kalagayan.

Lumapit ako sa kanya at hinawakan ang kamay niya tsaka hinatak palabas,ayoko nang makipag-argumento pa sa louise na yun baka ano pa magawa ko lalo na't nakikita kong ganito si chin nang dahil sa kanya.

Tumigil ako sa paghatak sa kanya na kinatigil niya rin.Walang tao dito sa hallway kasi nga lunch break.

Humarap ako kay chin at kita ko parin ang pagpatak ng mga luha niya at nakatulala pa rin siya.
Hindi ko na napigilan yung sarili ko kayo niyakap ko na siya.I hate it when i see her like this.

Hindi ko alam kung bakit ko ginawa yun pero yun ang sinasabi ng puso ko.Masarap sa pakiramdam nang mayakap ko siya uli,hindi ko itatanggi na namiss ko siyang yakapin at yung feeling na ayaw ko nang kumawala sa pagkakayakap namin.Feeling ko lahat ng sakit nawala,lahat ng galit,siya lang nag nakakapagpagaan sa loob ko at nakakapagpakalma sakin pero di ko akalaing hanggang ngayon ganito pa rin ang epekto niya sakin after what happen.

Halos matagal ring kaming magkayakap hanggang sa kumalas siya.

Nang magkaharap na kami,kita kong tumigil na ang pagpatak ng mga luha niya at medyo okay na siguro siya.

"thank u"sambit niya at ngumiti nang maliit
"that's nothing"sagot ko nang seryoso
"and pati sa hug na rin"dagdag niya at yumuko na parang nahihiya
"i know you need that hug"sagot ko at inangat naman niya yung ulo niya at tumingin sakin.
"lets go"yaya ko

Tumalikod ako sa kanya at naglakad papalayo.Ang akala ko sumusunod siya sakin pero nang lumingon ako sa likod hindi siya sumusunod sakin sa halip ay nanatili lang sa pwesto niya.

Nagdadalawang-isip pa ko kung babalikan ko ba siya o hindi.But kapareho to nung pangyayari sa province yubg time na umamin siya sakin.

Kahit pa hindi ako sigurado ay binalikan ko siya.

"bakit hindi ka sumunod"seryosong tanong ko
"uhm"sambit niya na parang nag-iisip pa kung anong isasagot sa tanong ko
"ano? gusto mo ba buhatin pa kita pabalik ng cafeteria"pagbabanta ko na kinalaki ng mata niya.
"ah sige tara na"madaliang sagot niya.

Bigla kong hinatak ang kamay niya na kinalapit ng mga mukha namin.

Hindi ko alam kung anong ginawa ko para kong nawawala sa sarili ngayon kasi di ko na alam pinagagawa ko.

Lumaki rin ang mga mata niya pero katulad ko ay hindi rin siya makagalaw.Para kong biglang nanigas nang magkalapit ang mga mukah namin.Ngayon na lang uli ako naging ganito kalapit sa kanya.

"hoy"sigaw ng isang boses kaya napaiwas kami ng tingin pareho.

Nang lumingon ako kung sino ang nagsalita,nakita ko si louise at lorin?

Hindi naman na ko nagulat na nandito si lorin dahil nasabi sakin ni darren na nagkita daw sila si lorin sa mall last time.

"kyle"sambit ni lorin na napakalaki pa ng ngiti.
Nagmadali siyang lumapit sakin tsaka ko niyakap nang mahigpit.
"i miss you"sambit niya habang nakayakap sakin pero ako steady lang at hindi siya niyakap pabalik.

Habang yakap ako ni lorin,nakita ko si louise na lumapit kay chin at parang pinipilit itong sumama sa kanya pero nagpupumiglas si chin.

Kaya dali-dali kong tinulak si lorin papalayo sakin at lumapit kay chin tsaka binawi ang kamay niya na hawak ni louise.

"ano ba"inis na sambit ni louise
"kita mo namang ayaw sumama sayo"inis na sagot ko
"napakapakialamero mo talaga,tumabi ka diyan"sambit niya na may pagbabanta pa

Pilit niya kong tinutulak papalayo kay chin pero hindi ako nagpadala na lalo pa niyang ikinainis.

"akin na si francine"bulyaw niya
"pano kung ayaw ko"taas noong sagot ko na mas kiangalit pa niya
"sabi nang akin siya eh"galit na sambit ko.
"no"sambit ko na kinataas ng kilay niya at kinakunot ng noo niya.

".....she's mine"pagpapatuloy ko at hinatak na si chin papalayo sa kaniya

to be continued

Bitin ba????
Parang kinilig ako dun sa "she's mine"😂😂😂

Dont forget to vote and leave your comment about this story down below

Bye,see you on the next chapter.
Love kayo ni author😘