Love Never Dies [Book 1]

Chapter 40:Songs of a Moment

Darren's Pov
When we finish our breakfast,we decided to go to the field and dun na lang magstay.

Wala pang katao tao dito maliban kay sir ian na inaayos yung field for today's activity.

Dahil wala naman kaming ginagawa,naisip na lang namin na tulungan siya

"sir need help"nakangiting tanong ni seth
"hindi ako tatanggi diyan"sambit ni sir at tumawa na kinatawa na lang namin
"salamat sa inyo"sambit niya na kinangiti namin.

Para mas mabilis kami matapos,hinati namin yung mga dapat gawin at nag-assign kung sino ang gagawa dun.

Kami ni jayda ang naassign para ayusin ang mga materials na gagamitin mamaya para sa mga activities,si blythe at seth ang sa obstacle at si chin at kyle naman ang nakaasign sa designing and other details.

Nakita kong medyo nahihirapan si jayda na isabit yung banderitas yung parang nasa fiesta dun sa may bakal kaya nilapitan ko siya para alokin ng tulong.

"tulungan na kita"alok ko
"wag na"pagtanggi niya
"bahala ka"sambit ko

Syempre di ko parin naman siya pinabayaan,nakapatong kasi siya sa upuan so baka mamaya madulas siya at mahulog so kung sakalin mang mangyari yun nandito ko para saluhin siya.

Nang makita kong parang umuuga na yung bangko agad na kong lumapit para umalalay sa pinapatungan niya

"ngayon mo sabihing hindi mo kailangan ng tulong ko"sambit ko
"sorry na"sambit niya

Nang maikabit na niya ang benderitas ay bumaba na siya ng upuan

"wala man lang pathank you"pagpaparinig ko
"ayoko nga"sambit niya at tumawa ng kinasimangot ko
"joke,thank you"nakangiting sambit niya na kinangiti ko na lang din
"you're welcome kwago"pagbibiro ko
"edi wow sayo unggoy"pagganti naman niya
"aba di ka na napipikon ah"natatawang sambit ko
"hindi na,dati kasi nakakabwisit yang pagmumukha mo"sarkastikong sambit niya at tumawa
"so ngayon hindi na"tanong ko na kinatango niya
"good to hear that pero ikaw hanggang ngayon ampanget parin ng pagmumukha"biro ko na kinainis niya
"ganda ganda ng feedback ko saying hinayupak ka tapos yan sasabihin mo sakin"inis na sambit niya na nakataas ang kilay
"bakit? masama bang magsabi ng totoo"pagbibiro ko muli na mas kinainis niya

"bwis*t ka talaga"inis na sambit niya at pinaghahampas ako na kinailag ko naman
"tama na"natatawang sambit ko

Hindi nagtagal ay tumigil din naman siya at umiwas ng tingin

"uyyyy"sambit ko pero di niya ko pinansin
"biro lang naman yun eh"sambit ko at inakbayan siya
"ano ba alising mi nga yang kamay mo"inis na sambit niya
"ayoko nga"sambit ko na kinairap niya
"wag ka na magalit tignan mo sila happy lang"sambit ko sabay turo dun sa apat
"happy naman dapat eh kung di ka nanira ng araw"sambit niya at umirap
"grabe naman yun biro nga lang eh"sambit ko na kunyaring nagtatampo
"well hindi nakakatuwa"sambit niya
"nakakatuwa kaya"sambit ko at tumawa at hinampas naman niya ko sa braso na kinabitaw ko sa kanya
"sakit naman nun,joke lang naman eh"sambit ko at nagpout
"di bagay sayo"sambit niya at umirap
"bati na tayo please,last na yun"sambit ko
"siguraduhin mong last na yun kung ayaw ming magmukhang panda bukas"pagbabanta niya
"grabe naman yun"sambit ko na kinairap niya

Bumaling naman ang tingin namin kay chin na ngayon ay nakapatong sa upuan at mukhang naa-out balance na

Lalakad na sana ko papalapit sa kanya nang mapansin kong tumatakbo si kyle papunta dun sa chinny niya

Buti na lang nung nahulog siya nasalo siya ni kyle

"naks naman nasalo talaga"sambit ni jayda at tumawa
"buti na nga lang eh"sambut ko na kinangiti na lang niya
"so okay na tayo"tanong ko
"bakit ayaw mo,madali ako kausap"sagot niya na kinailing ko
"syempre hindi no"sagot ko na kinatawa niya