My Feelings For You (Loving Him Series #1)

CHAPTER 24

CELEBRATE

MARIA DANA'S POV

"Good luck." Sabi ko habang nakangiti.

Sinundo talaga niya ako para siguraduhing makakapanood ako. Dahil yun ang sinabi ko sa kaniya.

Ngumiti ito ng pagkatamis. "Stay here. Dito ka sa unahan umupo. I want to see you while we're playing." Namula ang pisngi ko dahil sa sinabi niya. Bakit ba ganito palagi ang lalaking 'to.

Tinawag na siya ng kanilang coach at nag-uusap sila bago magsimula ang game.

Nakaupo na rin ako kung saan ako pinaupo ni Ethan at napalinga-linga sa paligid.

Nahagip ko ang isang bulto na madiin ang tingin sa akin. Hindi ako sigurado kung siya ba iyon pero malakas ang kabog ng dibdib ko. I saw someone beside him and it's Krisha. Napaiwas ako ng tingin ng makaramdam ako ng kirot sa dibdib.

Lumapit ulit si Ethan sa kinauupuan ko at may kinuha sa bag nito.

"Give me some energy." Utos nito sa akin at nakangiti pa.

"Ang lakas nga ng energy mo eh. Ba't kailangan mo pa?" Pang-aasar ko.

"A kiss will do." Natigil ako at nanlaki ang mga mata dahil sa sinabi niya. Nakangisi pa ito ng pilyo.

"Loko ka! Pumunta ka na nga doon mukhang hinahanap ka na." Natatawa kong sagot at napapatingin sa kaniyang teammates na ang mga mukha ay nang-aasar na tumitingin sa amin. tinutulak tulak ko pa ito sa balikat.

"Just one." Pamimilit nito pero nangisi pa rin ang loko.

"Umalis ka na tinatawag ka na nila." Turo ko sa mga kasamahan niya. Natawa na lang ito at nag flying kiss pa papaalis. Loko talaga.

Nag-umpisa na ang game at hindi pa Sila kabalo nakakapuntos. I know that Ethan will do his best and the rest of his team.

Napahiyaw ang iilan ng Maka 3 point shoot si Ethan. Di ko rin mapigilang mapahiyaw dahil sa saya.

"Go Ethan!" Sigaw ko at napapalakpak pa.

Nakita kong lumingon ito sa akin at malaki ang ngiti. Ngayon naman ay sunod-sunod ang kanilang team na nakapuntos.

Naiilang talaga ako habang nanonood dahil sa pakiramdam na mayroong madiin na nakatingin sa akin. Nahagip ko ito at iba ang kaniyang tingin sa malayo. Galit at selos ang nakikita ko. Impossible.

Nang matapos ang game ay nanalo ang team nina Ethan. Masaya kong tinitignan ang kanilang team mula sa kinauupuan ko habang maraming bumabati sa kanilang pagkapanalo.

Nakita ko siyang tumakbo palapit sa akin at nakangiting tumigil sa harap ko. Pawis na pawis din ito at di ko napigilang maglahad ng tuwalyant dala nito mula sa kaniyang bag.

Mas lalong lumaki ang ngiti niya at mayabang na tumingin sa akin.

"Paano iyan? Nanalo kami." Nagyayabang na sabi nito at malwak pa rin ang ngiti.

"Edi, congrats." Asar kong sabi at ningitian siya.

Parang nadismaya siya dahil sa sinabi ko. "Ayun lang?" Tanong nito.

Nagkibit balikat ako. "Oo. May iba pa ba akong dapat na sabihin?" Tinaasan ko siya ng kilay at ngumisi ng nakakaasar.

"Pwede naman na......yung oo mo na lang." Hindi ko narinig masyado ang sinabi niya sa huli.

Natawa ako. "What did you say? I didn't heard it."

Mahina siyang natawa. "Nothing. I said. I'm happy that we won. Especially, you're here. It's my special day today." Napakunot ako ng noo.