CHRISTMAS
MARIA DANA'S POV
Month passed and malapit na ang Noche Buena, it's already December 24th. Hindi ko man lang namalayan ang mga buwang nagdaan. Maraming nangyari at ang masasabi ko ay may mga natutuhan din akong aral mula doon. Last time we talk with Ethan, it was okay. After a week, we're still talking to each other but not as always. I understand since we have a gap because of what happened.
I'm still hurt for what Ethan felt. But, at least we're okay and he's not mad at me. Ilang araw ng matapos kaming mag-usap ay ilang araw din siyang wala sa school. I'm worried because I think something happened to him. So, I ask his friend. Either of them didn't know where Ethan was.
Kaya noong bumalik siya ay agad ko siyang kinumusta. Natatawa na lang siya dahil sa pag-aalala ko. Tinawanan ba naman ako. Eh nag-aalala lang naman ako sa kaniya. Sinabi niya na he's okay at huwag na akong mag-alala.
Even though he said that he's okay. I'm uneasy since I felt like he's not still okay. But, I didn't show to him that I'm still worried at baka ako naman ang kaniyang aalalahanin.
While Devere and I? We're okay. Sinisigurado niyang huwag akong mag-aalala at mag-isip ng kung ano-ano dahil siya daw ang bahala. He has a plan but he doesn't want me to know. I don't know why up until now Krisha doesn't have any idea sa pinaggagawa namin ni Devere. I don't know if she have any clues about us.
"Alam ba ni Krisha ang tungkol sa atin?" He knows when I ask this question. I'm uncomfortable with something.
Lumapit ito sa akin at hinapit ako sa bewang.
"Baby. Don't think of that, okay? Ako ang bahala." He assured.
"Pa'no naman na hindi ako magiging bahala. Devere. I'm scared." Inalo ako nito.
"Shh. Baby. She already knew. She already knew that I don't love her. I told her a couple of times. Since, gusto lang naman nito ng parents namin ang set up. Even her. She knew it before, that set up thing. She manipulate them. You know Krisha. She wants to get what she wants. She's like a spoiled brat. Na kapag hindi nakuha ang kaniyang gusto ay gagawa na lang ng eksena. Please, trust me. Okay."
I'm so worried sa mangyayari. While we were quietly gazing the sunset, I suddenly remembered Sophia. I missed her so much. I wish I can find her. Wala na akong makapitan. I can't told mom sa nangyayari sa akin. I wanted to cry now. I missed her. Please reach at me, Sophia.
"Baby. Thank you for giving me a chance. Babawi ako kapag naayos ko na ang lahat. Please, don't leave me. Ikaw lang ang kinakapitan ko. Ikaw lang ang nagbibigay ng lakas sa akin. I-i really love you to the point that I'm afraid of loosing you." Nangungusap and kaniyang mga mata.
Hinarap ko siya at hinaplos ang kaniyang pisngi.
"I'll trust you. I promise. Sana huwag mo akong biguin." Mahina kong sabi sa dulo.
Niyakap ako nito at hinalikan sa ulo.
"Umuwi na tayo. Baka hinahanap ka na rin sa inyo." Tumango na lang ako at hinayaan kong tulungan niya ako sa pag-angat mula sa pagkakaupo ko.
"Tumaas ka na. Ang mga tita't tito mo at saka mga pinsan mo ay paparating na. Bumaba ka pagkatapos mong mag-ayos at tumulong ka dito sa paghahanda."
"Ok mom. Mauna na po ako sa taas."
Pagkarating ko ay tumulong ako sa paghanda. Hindi pa ito tapos pero kaunti na lang ang aayusin bago sila magsi-datingan. Excited na akong makita ang mga pinsan ko. Ilang buwan na rin kaming di nagkita.
"Merry Christmas!" Isa isa kaming nagbatian at nagbeso pagsapit ng Alas 12 ng madaling araw ng December 25.
Bago iyon ay naglaro kami ng iba't ibang mga palaro. Hindi ko na nahawaan ang cellphone ko dahil sa kasiyahan. Naisipan kong magmessage kay Devere upang bumati.
YOU ARE READING
My Feelings For You (Loving Him Series #1)
Teen Fiction"Sa paanong paraan ko mapapahinto ang nararamdaman ko para sa kaniya? Dahil wala naman akong karapatang agawin siya." ~Maria Dana Dela Vega~ Tunghayan natin ang istorya ni Dana na may gusto sa isang lalake pero 'di ito mapasakanya basta-basta. Ano a...
