1000th Paper Crane (COMPLETED)

18

Just like that?

He just want me to leave?

He just want me gone?

Gusto niya akong mawala matapos niyang iparamdam sa akin na importante ako?! Putangina lang! Bakit?!

Hindi na ako nauubusan ng bakit... Kailan ba ako mauubusan ng bakit?

"No... Sinasabi mo lang yan kasi alam m-mong— a-alam mong..." Pilit kong inabot ng kamay niya, kahit nanginginig ang kamay ko sa ere. Hindi ako makahinga ng maayos dahil sa sunod- sunod na malalalim na hininga. "H-hindi eh—" wala akong paniniwalaan sa mga sinasabi mo... mas naniniwala ako sa mga kilos na ginawa mo. "R-raini h-huwag ganito please... N-nasasabi mo lang yan kasi hindi mo kayang magsabi ng kung anong nasa utak mo, please..." Huwag mo naman ako itaboy.

A smirk esacped on his lips, he shooked his head and looked at me straight in the eye. "Ano bang alam mo sa akin?"

I can see no mercy in his eyes. Umiling ako ng umiling. "H-hindi ka ganito eh... G-gusto ko lang naman t-tumulong..."

"If you really want to help, leave me alone." Aniya sa matigas na tinig. "Umalis ka na rito at huwag na huwag ng magpapakita sa akin."

"Raini—"

"I'm desperate Malia, don't you ever show your face in front of me again, ever. I-i'm begging you... D-don't..."

"Kuya? Ate Mal? What's going on?" Neji approached innocently. "Why are you crying ate? Kuya?"

"Call Thyro. Ipasundo mo na siya rito."

"Kuya! Why are you like that! Si Ate Malia ito—"

"I don't care! I already told everyone to stop bugging me! Stop bringing her, stop covincing me, walang magbabago sa mga napagdesisyunan ko na, now if you please, I'll excuse myself... At ikaw, umuwi ka na. Huwag ka ng bumalik dito." Malamig na aniya at iniwan kami rito. Kulang nalang iduro niya ako sa sobrang frustration.

"Kuya!"

Hilam ang luha sa mga mata ko, pilit kong kinapa ang control buttons ng wheelchair at desperado siyang sinundan. "Raini ano ba yon?" Ano ba kasi yon? "Magsabi ka kasi para alam namin kung paano ka namin matutulungan? Y-you can't just go with your life alone, nandito naman kami, magsabi ka lang—"

"Huh?" He gasped harshly. Lumingon siya sa akin. "What can you do to help me?" Aniya at tinignan ako mula ulo hanggang paa... Yung tingin na nang- iinsulto.

"Kuya enough! You're hurting her!" Neji shrieked. I consecutively wiped my tears to see him clearer.

"At mas masasaktan pa siya kung hindi pa siya tumigil kakatanong..." He said eyes on me. "Malumanay akong nagsabi na lumayas ka na sa pamamahay ko, utang na loob gawin mo nalang—"

"Raini!" Thyro's thunderous voice echoed the whole house. "You don't have the right to say that to her!" He shouted.

"Nagawa ko na—"

Napasigaw din ako nang makitang inambaan ni Thyro ng suntok si Raini. "Thyro! Tumigil ka na—"

"Wala ka na ba talagang ibang paraan huh? Talagang sasaktan mo siya?! You asshole! How could you do this—" Thyro trying to control his anger.