Mad Hatter

N I N E: Past

CHAPTER NINE:
Past

"Oy, Charle, sigurado ka ba dito?" Tanong ko kay Charle habang nakatingin sa lagusang bumukas para sa amin.

"Para itong, yung puting liwanag, kapag sinusundo ka na? Gets nyo?" Sabi samin ni Alice na nakatingin rin rito.

"Pero ang exit ay nasa section 7 diba?" Pagpapaalala ko sa kanila.

"Alam ko pero... di ba kayo nacu-curious man lang?" Tanong sa amin ni Charle at naglakad papasok ng lagusan ng isang hakbang. So mali kami, hindi pala ito ang exit.

"Curiosity kills the cat, Charle." sabi ko sa kanya na may halong pagbabanta. Nagaalala lang ako, baka dahil pa sa curiousity namin eh mapahamak pa kami.

"Tara na." sabi ni Charle, naging harsh at malamig ang pagkakasabi nya nito at parang naiba ang kanyang timpla ng marinig nya ang sinabi ko. Hindi ko naman yun sinabi para maoffend siya, I am just concerned for our safety. Mahirap na.

"Pero Charle, kung may nagaabang sa'tin sa  kabilang dulo, ikaw may kasalanan ah" wika ni Alice kay Charle.

Nagdesisyon si Charle na tingnan pa rin kung ano ang meron don, well curious din ako pero natatakot din at the same time. What if exit nga yun diba? Sumunod na kami kay Charle at naglakad papasok ng lagusang aming nakita.

"Tanong lang ah, may regla ba yung hinayupak na multong 'yun?" Tanong ni Charle habang pinupunasan ang dugo sa kanyang katawan.

"Sobrang nakakaani 'to leche" bigkas ko at nagpunas na rin ng dugong nakadikit sa aking katawan, ganoon rin ang ginawa ni Alice.

"Sa tingin nyo ilang araw na tayong pagala-gala dito?" Tanong ni Alice sa amin.

"Three to four days or even a week, iba kasi yung oras dito at oras sa labas, ang galing nga e." pagpapaliwanag ko kay Alice, habang itinatago ang pinangpunas kong panyo.

"Kaya pala sobrang bilis dumilim!" Sabi ni Alice.

"Tara na." yakag sa amin ni Charle, inayos nya ang kanyang bag at nagsimula na muli kaming maglakad.

We started walking again, until we  reached the end, where they saw an empty room, with nothing but a circular table with four black chairs.

Katulad na katulad ng silid kung saan nakita namin sa Calvie, kulay at yung atmosphere lang dito ang iba, mas mabigat, parang depressing ng aura ng buong paligid. Hindi gaanong malinwang dito, tanging ang ilaw lang na nakalusot mula sa binta ang source ng liwanag dito.

"Come, have a sit" a man with black long coat that reached his toes said, he has a shoulder length black hair and black irises, he seated on one of the chairs around the table.

Nagkatinginan kaming tatlo at tumango si Charle kaya't umupo kami sa tatlong bakanteng upuan na nasa harap namin.

"Welcome, my children" He said with his creepy tone.

"Asan kami? at Sino ka?" tanong ko pagkaupong-pagkaupo ko. Nakatingin lang sa amin ang lalaki, ang mukha niya ay walang ekspresyon. Wala ring buhay ang mga mata niya.

"You're in the house of memories and I am Sev, the owner." sagot ng lalaki, nananatiling walang ekspreyon ang mukha niya.

"Isa na naman ba itong phase sa maze na ito? Pagod na ako, ano papatayin mo din kami?" Sigaw ni Alice sa lalaki.

"Kumalma ka ija, hindi ko kayo papatayin." maikling sagot ng lalaki sa amin. Naguluhan naman ako. Kung hindi siya hahadlang sa amin, imposible namang pinagpahinga lang kami dito right?