သူကြီးသားကကျွန်တော့်အပိုင်[ပုံတိုင်းဆောင်](Completed)

6(Unicode)

သူကြီးရဲ့ ခေါ်ဆိုမှုကြောင့် ပုံတိုင်းဆောင်၊
ရာချီဒွေးနဲ့ကျန်စစ်တို့ သုံးယောက်လုံးခြံထဲကကွပ်ပျစ်မှာ ထိုင်လျှက်။

ပုံတိုင်းကိုအလယ်မှာထားပြီး ဘေးမှာတော့ ရာချီနဲ့ကျန်စစ်က နေရာယူထားသေး၏
ပုံတိုင်းကိုကြည့်နေတဲ့ကျန်စစ်ရဲ့အကြည့်က ချိုသာသလောက် သူ့ကိုလာကြည့်ရင်တော့မသာကောင်ကြီးလိုရုပ်ကိုတည်ချလိုက်တာများ ဖြတ်ထိုးချင်စရာဖြစ်နေတာကြောင့်။
နှစ်ယောက်လုံးကို လျှစ်လျူရူပြီးသာနေလိုက်၏။

ဘယ်လိုဘဲသူဆွဲဆောင်နေပါစေ
ပုံတိုင်းကငါ့အပိုင်ဖြစ်လာမှာဘဲကို ။

"မင်းတို့သုံးယောက်ကိုအခုလိုခေါ်လိုက်တာက ငါခိုင်းစရာရှိနေလို့ "

"ဟုတ်ကဲ့ပြောပါ "

"‌မနက်ဖြန်ကျောင်းဆရာမလေးနှစ်ယောက် ရွာကိုလာမှသိတယ်မလား"

"မသိပါဘူး"

"မသိဘူး"

"ဘာကွ!!"

"ဟုတ်တယ်လေ အဖေရာသားတို့ကဘယ်လိုသိမှာလဲ အဖေမှမပြောတာ "

"ထားပါထားပါ အခုပြောမယ် အဲ့ဆရာမလေးတွေမနက်ဖြန်လာမှာကို မင်းတို့သုံးယောက်ကသွားကြိုပေး အေဟိုရောက်ရင်တော့ ရန်ဖြစ်သံတွေမကြားချင်ဘူးနော်ကြားလား"

ဆရာဝန်တွေလာလည်းသွားကြိုရ
ဟိုဟာလာလည်းသွားကြိုရနဲ့ အထမ်းယာဉ်တွေများမှတ်နေလားမသိဘူး အခုလည်းမကြိုချင်ဘူးလို့ပြောချင်ပေမယ့်
ကိုယ့်အဖေအကြောင်းလဲကိုယ်သိနေပြီလေ
သူ့လိုဘဲ တဇွတ်ထိုးဆိုတာကို

"သူတို့ဘာသာလာတာ ကျွန်တော်တို့သုံး‌ယောက်ကဘာလို့သွားကြိုရမှာတုန်းသူကြီးရဲ့ "

"မင်းတို့သုံးယောက်လုံးက အားကိုးရလို့ပေါ့ကွာ "

"အော် မှတ်သားလောက်ပါပေတယ် "

ခိုင်းစရာရှိမှ အားကိုးရတယ်လို့ပြောတာမသိဘူးများမှတ်နေလားမသိ။

ပုံတိုင်းကလည်းတစ်ခုခုကို အလိုမကျစွာထပြော၏။

"အဲ့တာထက် မိန်းကလေးနှစ်ယောက်လာတာကို ကျွန်တော်တို့ယောင်္ကျားလေးတွေဘဲသွားကြိုလို့မသင့်တော်ဘူးထင်တယ်နော် "