ထို အေျခအေနမွာ အတင္းလႊတ္ဖယ္ေနေပမယ့္ ပုံတိုင္းကလည္း ျမင္ေနက်ပဳံစံနဲ႕ မဟုတ္ေပ။
ႁပြတ္စ္!!!!
"အာ့ ဖယ္ ခင္မ်ား! "
ႁပြတ္စ္!!!!
ဒီတစ္ခါ သူ႐ုန္းနိုင္ဖို႔ အားမရွိဘဲ ျပန္လုပ္ဖို႔လဲ အားမရွိတာေၾကာင့္ သူျပဳသမွ်ခံေနရ၏
ဒါကလဲ ခံစားခ်က္က ေကာင္းေနတာေၾကာင့္အခုခ်ိန္မွာ ရွင္းျပတာကိုမၾကားခ်င္ေတာ့ဘဲ သူလုပ္တာဘဲခံခ်င္ေနသည္ ဒီခံစားခ်က္ကလည္းခံဖူးတဲ့သူဘဲသိေနမွာေလ။
"ကိုယ္မလုပ္ခဲ့ဘူး"
စကားမေျပာဘဲ ၿပီးတဲ့အထိလုပ္ေပးရင္ သိပ္ေကာင္းမည္ ။
"ရာခ်ီ ကိုယ့္ကို ၾကည့္ပါအုန္း "
မၾကည့္ခ်င္ဘူး အနမ္းဘဲခံခ်င္တာလို႔ ခင္မ်ားကအရိပ္အကဲမသိေတာ့ က်ဳပ္ကႏွာဘူးျဖစ္ေနရၿပီ ။
"ရာခ်ီ.."
ကဲဒီေလာက္ထိ ေခၚခ်င္ေနတဲ့ေကာင္ လုပ္ရတာ ဖီးလ္ပ်က္တယ္။
"ဖယ္ေတာ့ "
"...."
"ဖယ္လို႔ !!!"
"အာ့ "
"ခင္မ်ား ဘာျဖစ္တာလဲ"
အနမ္းေတြမျပတ္ေသးဘဲ ႐ုတ္တရက္ ယိုင္က်သြားပုံတိုင္း ေၾကာင့္ ရာခ်ီ စိတ္ပူကာ
"ပုံတိုင္း ပုံတိုင္း!"
"ရတယ္ ကိုယ္ဘာမွမျဖစ္ဘူး "
"ခင္မ်ားအဖ်ားမက်ေသးဘူးလား"
ဘုတ္!! (လဲက်သည့္အသံ)
"ပုံတိုင္း!"
"ပုံတိုင္းေဆာင္ !!"
"တိုင္း!"
"အစ္ကို .."
ေခၚေနက် နမည္ေတြနဲ႕ မ်ိဳးစုံေခၚေပမယ့္ ထူးဖို႔ေတာင္ အားမရွိေတာ့တဲ့ပုံတိုင္းကေတာ့ ၾကမ္းျပင္ေပၚ၌ အိပ္စက္သြားရ၏
ေအာ္ေခၚေနတဲ့ သူကေတာ့ စိုးရိပ္ပူပန္စိတ္ေတြႀကီးလြန္းေနၿပီး မ်က္ရည္ေတြက်ေနတာေၾကာင့္ ပုံတိုင္းရဲ႕ အကၤ်ီ၌ထိုမ်က္ရည္စေလးေတြကလည္း ဖုံးလႊမ္းသြားရ၏။<><><>
"အာ....အင္းဟင္း"
"လူနာ မင္း သတိရၿပီလား "
YOU ARE READING
သူကြီးသားကကျွန်တော့်အပိုင်[ပုံတိုင်းဆောင်](Completed)
Randomပုံတိုင်းဆောင် +ရာချီဒွေး သူကြီးသားလေးနဲ့ အပေါင်ဆိုင်သားလေးတို့ကိုဖတ်ပေးကြပါအုန်းရှင့် တောရွာပုံစံလေးကိုမှ ကြိုက်နှစ်သက်ရင်တော့ဒါလေးဖတ်ဖို့တောင်းဆိုပါတယ်ရှင့်....။