25(ZawGyi)

1.2K 28 0
                                    

ေဆးခန္းကိုေရာက္တာနဲ႕ က်န္စစ္ကိုေနရာ၌ ထိုင္ထားခိုင္း၍ ရန္ရွင္းစြာ တစ္ေယာက္
ေဆးဗုံးေတြလည္း ကိုယ္တိုင္ယူၿပီး
အလုပ္႐ူတ္ေနတာေတာင္ စိုးရိမ္ဟန္နဲ႕
ေဆးထည့္ေပးေနရသည္။

"အာ့ ျဖည္းျဖည္းလုပ္ပါဗ် "

"အင္း.."

လက္ေတြတုန္ေနတာကိုေတာ့က်န္စစ္ေတြ႕ေနရ၏ အခုလည္းေျပာသာမေျပာတာ စိတ္ပူေနတာကိုေတာ့ျမင္ေနရတာေၾကာင့္

"ေစာနကေတာ့မတားဘဲနဲ႕အခုမွစိတ္ပူေနတယ္"

"ကိုကိုက အခ်ိဳးမွမေျပတာ"

"ဘာဗ် မေျပတာ ခင္မ်ားေလ ခင္မ်ားေၾကာင့္ က်ဳပ္အေျပာခံရတယ္ အနာခံရတယ္ေလ"

"အင္းပါးစပ္ပိတ္ထား"

"ခင္မ်ားကေတာ့ အၿမဲကိုယ္လုပ္ခ်င္တာလုပ္တယ္ "

"...."

"သူမ်ားဘက္ကိုလည္းမၾကည့္ဘူး"

"...."

"ဒါမ်ားဆရာဝန္တဲ့ "

"...."

"ခင္မ်ားက တစ္ဦးတည္းေသာသားလား"

"...."

"ေတြ႕လားအခုလည္းျပန္မေျဖဘူး"

ဆရာဝန္အလုပ္သာလုပ္ေနခဲ့တာ
အာ႐ုံအမ်ားႀကီးမစိုက္နိုင္ဘဲ တစ္ခုဆိုတစ္ခုဘဲလုပ္တက္သည္။ဒီအနာကိုေဆးထည့္ရမယ္လို႔ ကိုယ့္ကို‌ကိုယ္ဆုံးျဖတ္ၿပီးရင္ တျခားဘယ္လူနာဘာျဖစ္ျဖစ္ အာ႐ုံမရေတာ့တာေၾကာင့္ အခုလည္း ဒီအနာကိုသာအာ႐ုံစိုက္မိ‌ေန၏

"ကိုကို မ်က္လုံးခနမွိတ္ထားေပးနိုင္မလား"

"...."

ေျပာတဲ့အတိုင္း မ်က္လုံးမွိတ္ေပးလိုက္တာနဲ႕
သူ၏ လက္သူႂကြယ္ႏုႏုေလးထံ၌ ေဆးထည့္ၿပီး ထိုဒဏ္ရာေလးထပ္ကို ျငင္သာစြာလိမ္းထည့္ေပးေနေပမယ့္ ကိုကို႔ထံသို႔ မေကာင္းတဲ့စိတ္ေတြဝင္မိမွာကိုလည္း ကိုယ့္ကိုတိုင္ကတားယူေနရတဲ့အထိ။

"....."

တစ္ဖက္လူက်န္စစ္ရဲ႕ထံမွာလည္း ထိုအထိအေတြ႕ေလးက ႏူးညံ့လြန္းလို႔ ဒီတိုင္းေလးသာ ၿငိမ္ေန‌ခ်င္ေပမယ့္ မျဖစ္နိုင္တဲ့ကိစၥတစ္ခုသာ။

သူကြီးသားကကျွန်တော့်အပိုင်[ပုံတိုင်းဆောင်](Completed)Where stories live. Discover now