27(ZawGyi)

1.1K 24 0
                                    

ထိုအဘ၏ ေျပာပုံအရဆို ေဒါက္တာရန္ရွင္းစြာက သူထင္သလိုမဟုတ္ခဲ့ေပ။

"‌ဆရာဝန္ေလး ခေလးအေျခေနကေရာ "

"တိုးတက္လာပါတယ္ဗ် နဂိုတည္းက သိပ္မွမဆိုးေသးတာ "

"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္ ဒါနဲ႕ညနက္ေနတာေၾကာင့္ တစ္ညေလာက္အိပ္သြားပါအုန္းလား"

တညေလာက္ကဘာမွမျဖစ္ေပးမယ့္
ကိုယ့္သာ တစ္ဖက္သူရဲ႕ အျဖစ္ကိုမၾကည့္ဘဲ တစ္ဇြတ္ထိုးလုပ္လိုက္ရင္ သူႀကိဳက္မွာမဟုတ္ေလာက္တာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာရိပ္မ်က္ႏွာကဲကို ၾကည့္ေနရ၏

"ကြၽန္ေတာ္အဆင္ေျပေပမယ့္ ကိုကိုက "

"ရတယ္ ကြၽန္ေတာ္ ဒီမွာတစ္ညေလာက္အိပ္ၾကရေအာင္ "

"ဟုတ္ၿပီရွင့္ ဒါဆို ကြၽန္မလြတ္ေနတဲ့ေနရာေလးမွာ အိပ္ယာခင္းေပးထားပါ့မယ္ရွင့္"

"ေက်းဇူးပါဗ်"

အိမ္ရွင္ျပန္ထြက္သြားတာနဲ႕ ကိုကို႔မ်က္ႏွာကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေပမယ့္ ကိုကိုကေတာ့သူ႕ကိုမၾကည့္ေသးေပ။

"ကိုကို ကြၽန္ေတာ့္ကိုစိတ္ဆိုးေနတာလား"

"ခင္မ်ားကလူေကာင္းဘဲ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ခင္မ်ားကို ကြၽန္ေတာ္က လူလိုနားမလည္ဘဲ တစ္ဇြတ္ထိုး တစ္ကိုယ္ေကာင္းသမားလို႔ထင္ေနခဲ့တာ "

"ဪ ရစရာကိုမရွိေတာ့ပါလား"

အရင္ကေတာ့ ေဒါက္တာရဲ႕ အၿပဳံးက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ က်က္သေရမရွိေပမယ့္
အခုေတာ့ ဘယ္လိုခံစားရလဲမသိေတာ့ပါ။

ညအခါကိုေရာက္တဲ့အခါ
သစ္ပင္သစ္ေတာေတြ အုံလိုက္ရွိေနတာေၾကာင့္ အိမ္ေရွ႕က ကြပ္ပ်စ္ေလးမွာထိုင္တဲ့အခ်ိန္ေတြဆို အေပၚကို ေမာ့ထားလိုက္လွ်င္
ၾကယ္ေလးေတြက သိပ္ကိုလွသည္။

"ၾကယ္ေလးေတြကသိပ္ကိုလွပါလား"

"အင္းကိုကိုနဲ႕တူလို႔ေလ "

"....."

"ကိုကိုသိလား "

"ဘာကိုလဲ "

"ၾကယ္ေတြကသာ ရည္တြက္လို႔ရရင္ရသြားနိုင္မယ္ ကိုကို႔ကိုခ်စ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ္အခ်စ္ေတြကရည္တြက္လို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး "

သူကြီးသားကကျွန်တော့်အပိုင်[ပုံတိုင်းဆောင်](Completed)Where stories live. Discover now