14(ZawGyi)

1.5K 41 0
                                    

ဟင္းေတြကျဖင့္ ခ်က္ၿပီးလို႔ အကုန္ျပင္ဆင္ၿပီးေနၿပီ စိတ္ေကာက္ေနတဲ့ ပုံတိုင္းကေတာ့ အခုထိ အခန္းျပင္ကထြက္မလာ စိတ္ဆိုးေနတာကလည္းလြန္ကိုလြန္ပါတယ္

"တိုင္းေရ "

"အစ္ကို‌ခင္ဗ် စိတ္မဆိုးပါနဲ႕ဗ်ာ"

ထိုမွ အခန္းထဲကေန ခပ္တည္တည္နဲ႕ထြက္လာၿပီး စားပြဲခင္း‌ထားတဲ့ေနရမွာ ထိုင္ခ်ကာ

"အဟက္!"

"အစ္ကို စားမယ္မလားဟင္"

"မစားဘူး "

"အစ္ကိုကလည္းဗ်ာ "

"မဗ်ာနဲ႕ မင္းဘာသာစား ကိုယ္က ဒီတိုင္းလာထိုင္တာ "

"ဟူးး"

ေခ်ာ့လို႔မရတဲ့အဆုံး ရာခ်ီ စိတ္တိုၿပီးသက္ပ်င္းခ်လိဳက္ၿပီးမွ

"အရပ္ကေတာ္ေရ ၾကားလို႔မွေကာင္းရဲလား
တစ္ေယာက္မေနခ်င္လို႔ အေဖာ္နဲ႕ေနပါတယ္ဆို အေဖာ္က ထမင္းအတူတူမစားဘူးတဲ့အဟင့္ "

အာၿပဲႀကီးနဲ႕ ေအာ္တဲ့ ေလသံေၾကာင့္ ပုံတိုင္းရွက္ကာ ရာခ်ီ့ရဲ႕ ပါးစပ္ကို လက္နဲ႕အတင္းအုပ္လိုက္၍

"ရာခ်ီ မင္းဘာေတြေအာ္ေနတာ "

"မင္းမစားမခ်င္းေအာ္မွာဘဲ အရပ္ကေတာ္ေရ"

"ရာခ်ီ မဆိုးနဲ႕ကြာ "

"ဒီမွာဗ်ိဳ႕!!"

"ရာခ်ီ ကိုယ္ေျပာေနတယ္ေလ "

"ဒါဆို စားေလလို႔ "

"ကိုယ္မွမစားခ်င္တာ "

"အရပ္ကေတာ္ေရ!!!"

ေျပာမရတိုင္း အရပ္ကေတာ္ကို အားကိုးရွာတာ အရပ္ကေတာ္က သူနဲ႕သိပ္တည့္တာဆိုေတာ့

"ဟုတ္ၿပီဟုတ္ၿပီ ကိုယ္စားပါ့မယ္ "

တကယ္ကစိတ္ဆိုးသလိုေနၿပီး သူခ်က္တဲ့ဟင္းကိုမစားခ်င္လို႔လုပ္ေပမယ့္ ဒီေကာင္ေလးကေတာ့မရ ဇြတ္တ႐ုတ္ပါေလ။
အတင္းသာေကြၽးေနတာ ခ်က္တဲ့ဟင္းက စားခ်င္စရာမရွိ ကန္စြန္း႐ြက္က ညိုေနၿပီး အသားကမဲေနတာ ငပိရည္က်ေတာ့လည္းက်ဲေတာက္ေနတာဘဲ။
တကယ္ေတာ့ကိုယ္က သေဘာသာေကာင္းရင္ေကာင္းမယ္ ဟင္းမေကာင္းရင္မစားခ်င္ပါ ဒါေတာင္အရသာ မျမည္းရေသး။သို႔ေပမယ့္ ရာခ်ီခ်က္တာမို႔ စားခ်င္မိတာေပါ့ ‌

သူကြီးသားကကျွန်တော့်အပိုင်[ပုံတိုင်းဆောင်](Completed)Where stories live. Discover now