24(ZawGyi)

1.4K 33 0
                                    

႐ြာထဲက အပင္ေအာက္မ်ားဟာ ႏွင္းရည္အတြက္ အနားခိုစရာဆိုလည္းမွန္လိမ့္မည္
စိတ္ပ်က္လည္း ဒီလာ စိတ္ေပ်ာ္လည္း ဒီဘဲလာေနခဲ့မိတာ...

"ႏွင္းရည္ ဒီမွာဘာထိုင္လုပ္ေနတာလဲ"

ေမးခြန္းနဲ႕အတူ သူ႕ေဘးမွာ လာထိုင္တဲ့ကိုကိုႀကီး။

"ကိုကိုႀကီး ႏွင္းရည္ေျပာစရာရွိတယ္ "

"ဘာေျပာမွာတုန္း "

"ဆရာမ ဧကရီက ထူးဆန္းေနတယ္ "

"အဲ့ထက္ထူးဆန္းတာက က်န္စစ္ကိုျပႆနာရွာတဲ့ဆရာမက ပိုထူးဆန္းတာ"

"သူကဘာျဖစ္လို႔ "

"မသိေတာ့ဘူးဟာ ငါျမင္မိေနတာေတြရွိေနတာ ထားပါ ဟိုဆရာမ ဧကရီကဘာ‌ေၾကာင့္
ထူးဆန္းလဲသာေျပာပါအုန္း "

"ဟိုေန႕က ကိုကိုႀကီးေပးတဲ့ေဂၚဖီေလ ဆရာမဆီကို သြားေၾကာ္ေပးတုန္းက ႏွင္းရည္ကို ျမတ္နိုးရာ ျမတ္နိုးရာလို႔ေအာ္ေခၚၿပီး ေမာင္းထုတ္တယ္"

"ဘယ္လို "

"ဟုတ္တယ္ ႏွင္းရည္ကိုေမာင္းထုတ္တယ္
ငိုလဲေနတယ္ "

"သူေမာင္းထုတ္တာ မထုတ္တာ ငါမေမးဘူး
ငါေပးတဲ့ေဂၚဖီက ဘာလို႔ အဲ့ဆရာမကိုသြားေၾကာ္ေပးရတာဘဲ ငါအိမ္အတြက္ေပးလိုက္တာေလ "

ႏွင္းရည္ထိုမွ ဒီစကားေျပာမိမွန္း သတိထားမိ၏ သူမသိေအာင္ဖုံးကြယ္ပါသည္ဆိုမွ အခု‌လိုေျပာရင္ ကိုကိုႀကီးေဒါသထြက္သြားနိုင္သည္။

"အဲ့ အဲ့တာက "

"ဘာလဲ အေဖက လက္မခံလို႔လား"

"အင္း အေဖက ကိုကိုႀကီးနဲ႕ပတ္သတ္လို႔တဲ့လက္မခံဘူး "

"‌အာ.."

"ေတာင္းပန္ပါတယ္ မေျပာမိတာ "

"ထားလိုက္ "

"ဟမ္ ဟိုမွာ သာလွနဲ႕ အကိုက်န္စစ္ပါလား"

ႏွင္းရည္ရဲ႕ ၫြန္းရာကို ေမာ့ၾကည့္ၿပီးေတာ့မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္သာထိုးၾကည့္လိုက္၏
ဒီလိုေကာင္မ်ိဳးကို ဘာလို႔ ဟိုေဒါက္တာႀကိဳက္ေနရတာလဲ ကန္းေနလို႔ဘဲေနမွာ။

"သာလွ! အကိုက်န္စစ္ နင္တို႔ေတြ တစ္ပူးပူးတစ္တြဲတြဲနဲ႕ေနာ္ ႀကိဳက္ေနတာလား "

သူကြီးသားကကျွန်တော့်အပိုင်[ပုံတိုင်းဆောင်](Completed)Where stories live. Discover now