•Bela's POV•
"A-are you crazy?" Gulat kong sabi sa narinig ko sa kanya.
"Yes baliw na nga siguro ako" patawa nitong sabi. "Be my girlfriend kahit 4 months lang or to be exact 143 days" dagdag nito dahilan para mas lalo akong magulat sa sinasabi.
"A-ako ba pinagloloko mo? Wag ako Antonio" singhal ko sa kanya.
"Antonio" patawa nyang sabi. "From now on yun na ang favorite kong nickname" ngiti nya sakin.
"You know what..this conversation is nonsense kaya pwede ba tigilan mo na ako" sabi ko. Akma naman akong aalis pero natigilan ako.
"Just for 143 days!" Sagot nya. "After that kaya ko ng mawala sa paningin mo"
Humarap naman ako sa kanya at sa di inaasahan ay biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Bakas naman sa mukha nya ang hindi ko malamang emosyon, kung malungot ba to, kinakabahan o kung ano.
(Dug. Dug. Dug. Dug. Dug) "ano ba tong nararamdaman ko?"
"Pero kung ayaw mo talaga...hindi kita mapipilit..nagbaka sakali lang naman ako" sabi nya pa. "I'll ask you one more time sabihin mo lang kung ayaw mo I promise na titigil na ako" dagdag nya. "Can I be your boyfriend for 143 days?" Di naman ako nakapagsalita sa sinabi nya, halos 10 secs sya naghintay ng sagot ko pero halos walang lumalabas sa bibig ko.
"Okay I get it" sabi nya at nagsimulang maglakad papaalis.
"Yes!" Di ko malaman kung anong pumasok sa utak ko kung bakit ako umoo. Awtomatikong humarap ang katawan ko at kita ko rin ang pagharap nya sakin ng marinig ang sagot ko.
"R-really?" Di nya makapaniwalang tanong.
"B-bakit?...ayaw mo? edi wag" sabi ko. "Hasyt Bela ano ba tong pinasok mo!!" Sa isip isip ko.
"No! Gusto ko" sabay lapit sakin at gulat akong niyakap nya. Natulak ko naman sya ng mahina. "I-im sorry nabigla lang ako....but thank you" ayan na naman yung mga mata nyang nag s-spark.
"In one condition...."
"May kondisyon?" Tanong nya.
"Secret lang natin to....no kiss, no hugs, no holding hands" seryoso kong sabi. "Alin man dyan ang di masunod tapos na tayo."
"W-what?"
"May angal?" Pagtataray ko.
"W-wala pero-" di nya natuloy pa ang sasabihin nya.
"Wala ng pero pero period." Diin ko sabay tinalikuran sya. Hinabol nya naman ako at sinabayan sa paglakad.
"But i can stand this close to you right?" Pacute nyang sabi.
"Depende sa mood ko" pagtataray ko. At nginitian nya lang naman ako.
"Tst" natatawa ako sa isip ko.
Nakarating kami sa room at nadatnan naming masasaya parin ang mukha nila dahil sa pagkapanalo kanina.
ВИ ЧИТАЄТЕ
Our Love Last Autumn
РомантикаUntil when can you fight to live for love?...... Tulad ng mga dahon every autumn, hanggang kailan kaya nito kayang kumapit sa sanga?....... I know na darating tayong lahat sa season na yan, ika nga nila Autumn reminds us of the impermanence of life...
