ျပင္သစ္တြင္ရွိေနသည့္ Potter အပန္းေျဖစံအိမ္တြင္ ျဖစ္သည္။ Potter သည္ အိပ္ရာဝင္ဝတ္စုံလဲထားလ်က္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွ ထြက္လာသည္။ I-pad မွ ပေရာဂ်က္တစ္ခ်ိဳ႕ကိုဖတ္ေနပုံရသည့္ Draco ကိုျမင္ေတာ့ ေက်းဇူးတင္စကား ဆိုလာသည္။
"Malfoy...ေက်းဇူးပဲ သိလား?"
"ဘာအတြက္လဲ?"
"ငါ့မိဘေတြကို ရွာေပးလို႔။"
"အာ...အဲ့ဒါ Senior လုပ္ေပးတာ။"
"ဒါဆို...တစ္ခါေလာက္ ညစာဖိတ္ေကြၽး...အေမ့!!"
"ညစာကေလ....ငါ့ကိုအရင္မေကြၽးခ်င္ဘူးလား?"
I-pad ကို ေဘးခ်လ်က္ အနားမွာရပ္ေနသည့္ Potter ကို ေပါင္ေပၚဆြဲတင္လိုက္ၿပီး ၿပဳံးစိစိႏွင့္ ေမးလိုက္ေတာ့ Potter က သူ႕ရဲ႕ေခါင္းကို ေခါက္ခ်လိဳက္သည္။
"ဂြပ္!!"
"အ!! နာတယ္ဟ! လက္ဆျပင္းတာကို ေလွ်ာ့ဦး!!"
"ဆုေတာင္းေလ! မင္း႐ူးေနလား? ငါတို႔က မိဘေတြရဲ႕အပန္းေျဖစံအိမ္မွာေနာ္! ကေလးေတြကလည္း ေဘးခန္းမွာ ရွိတာကို ဘာေတြႀကံစည္ေနတာလဲ?!"
"မင္းက အရမ္းစြဲမက္ဖြယ္ေကာင္းေတာ့ ငါသည္းမခံနိုင္ေတာ့ဘူး။ ၿပီးေတာ့....မင္းအသံမထြက္ရင္ ဘယ္သူမွမသိဘူးေလ။"
သူ႕စကားအဆုံးမွ Potter ဆီမွ ထပ္ၿပီး အေခါက္ခံလိုက္ရျပန္၍ ေခါင္းေတြ မူးေနာက္သြားမတတ္။
"ဂြပ္!!"
"အ!! နာပါတယ္ဆိုေန!!"
"ဘယ္တုန္းက အဲ့ဒီ့ကိစၥေတြမွာ အရမ္းစိတ္အားထက္သန္သြားရတာလဲ?! အရင္က ဒီေလာက္မဟုတ္....အေမ့!!"
Potter ကို ေပါင္ေပၚတင္ထားရာကေန ထရပ္လိုက္၍ ကေလးေလးေတြ ခ်ီထားသလိုမ်ိဳးပုံစံျဖစ္သြားကာ Potter သည္လည္း လန့္ၿပီး သူ႕ရဲ႕လည္တိုင္ကိုဖက္တြယ္လာသည္။ အိစက္ေနသည့္ ပါးျပင္ကိုဖိနမ္းလိုက္ၿပီး အိပ္ရာေပၚမွဖိထားလိုက္ကာ အခုတေလာအၿမဲေဆာင္ထားျဖစ္သည့္ ကြန္ဒုံးကိုပါ ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ပါးစပ္ႏွင့္ၿဖဲလိုက္သည္။
"မင္းေၾကာင့္ေလ။ မင္းက ငါ့ကို႐ူးသြပ္ေစတယ္။"
"အေျပာခ်ိဳလွခ်ည္လား...ဆရာသမား? ေကာင္းၿပီေလ။ တစ္ခါပဲရမယ္။"
VOUS LISEZ
My Rival Becomes My Husband
FanfictionHarry: ငါ့ဘဝက အဆုံးသတ်တိုက်ပွဲအပြီးမှာ ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားတယ်လို့ ငါထင်ခဲ့တယ်။Voldemortကို အနိုင်ယူပြီး ငါ့ဘဝလေးက သာမန်လေးပဲ ဖြစ်သွားမယ်လို့ ထင်ခဲ့တယ်။ငါမှားသွားတယ်။ငါ့ဘဝက ၈နှစ်ကြာအေးချမ်းခဲ့ပြီးမှာတော့ လုံးဝကိုသာမန်မဟုတ်တဲ့ အရာဖြစ်ပျက်သွားခဲ့တယ်။အဲ...
