RYLP 5

121 3 3
                                    

Chapter 5

"Come here and sit with me."

My sweats formed on my forehead as I tried to catch my breath. Deep and dark images kept replying on my head, and my heart kept on beating faster and faster.

I was running, in my dream I was running nonstop and someone's pulling me again. But the feeling is very evident. I feel like my chest will explode anytime because of the mix of fear and exhaustion. I gripped tightly on my blanket to get some strength to overcome this cycle of nightmare.

Halos umagat ang likod ko sa higaan sa sobrang panlalaban sa takot. Nang maidilat ko ang mata at nakita ang pamilyar na kisame ng aking kwarto ay nakahinga ako ng maluwag. Maiinit na luha ang dumaloy sa gilid ng aking mga mata.

Huminga ako ng malalim upang makabawi ng hininga, ngunit hindi ko muna ginalaw ang aking katawan.

The nightmare was usual, I always experienced the same nightmares for the past two years. But what bothered me, was the voice added to it. Why do I keep hearing Cian's voice?

And this was not the first time, ever since lagi kong nakakasama si Cian mas napapadalas rin ang bangungot ko. Hindi ko alam, kung anong koneksyon noon kay Cian, at sa palagi kong pakikihalubilo sa kanya.

Una ay hindi ko pinapansin, baka natural lang iyon dahil lagi kong naririnig ang boses niya. Pero ilang beses nang natataon na ganito. Hindi ko alam, anong gagawin ko. Iiwasan ko ba siya? O baka siya ang makakatulong sa akin sa pinagdadaanan ko?

Nang matapos ako sa aking mga katanungan at makabawi, ay pinilit ko na ang bumangon sa kama. Kapag ganito ay mas naglalaan ako ng oras sa gym, pero nahuli ata ang gising ko at 6:30 na ngayon. Kung mag workout pa ako ay, malalate na ako sa duty ko.

Kumain na ako at nag ayos para sa pagpasok ko. Ganito lang naman ang cycle ng araw ko, nang makarating ako ng ospital ay nakabawi na akong tuluyan. Sinalubong ako ni Arin.

"Good morning, Miss Lyra. May early conference daw po kayo sa hall." bati niya.

"Good morning. Okay, salamat. Arin."

Imbis na dumiretso sa lab ay tumuloy nalang ako sa conference. Pagdating ko ay marami ng mga directors at doctors ang naka attend. Umupo lang ako sa gilid, dahil magsisimula na sila.

"Good morning everyone! Today, we will introduce to you our new and innovative technology.. The machine that any hospital will dream of..."

Simula ni Ace sa harapan, and head ng communication management ng ospital. Nag flash sa screen ang isang makabago at malaking machine.

I think it was for the neurology department. But seeing that we are all called here, maybe the launching of this product is very important.

"A good donor, donated this fifty million priced machine. This was perfectly systemized and designed by the two famous geniuses of our generation."

Napaawang ang bibig ko, fifty million?! Para sa isang machine?! Sinong matinong tao ang mag dodonate ng ganyan ka mahal na machine?

Maliban nalang kung malaki ang shares niya sa ospital at maiibabalik sa kanya ang nagastos niya! Ngayon naintindihan ko na, bakit kailangan pang ipatawag lahat para lang mag introduce ng isang machine.

"This machine was designed and built after three years of experimenting. And now with the behalf of the anonymous donor, inventors, and Inieno Medical Hospital, we are proudly launching the newest and most high tech machine in the hospital!"

Nag palakpakan ang mga doctor at iba pang staffs, ganoon rin ako at inilibot ang mga mata sa paligid. I am so curious who's behind this, I want to ask Dad. Andito kaya siya?

Ray of Light in Paradise (Tonjuarez Series III)Where stories live. Discover now