"ခြေထောက်ကသေချာရောသွားနိုင်လို့လိုက်မှာလား"
ကွန်းကမေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ဟုတ်တယ်လေမဟုတ်လို့သွားနေရင်းဘာဖြစ်တယ်ညာဖြစ်တယ်ဆိုဒုက္ခများနေဦးမယ်
"ဟုတ် သွားနိုင်ပါပြီဗျ"
နှစ်ရက်လောက်သေချာနားလိုက်တော့အလုံးစုံသက်သာသွားပြီဖြစ်သည်။နေလဲပြန်ကောင်းသွားသလိုခြေထောက်ကလဲထောက်နိုင်နေပြီဖြစ်သည်။
"သွေးသစ် အိုကေ?"
သူခန့်ကလက်ညိုးနဲ့လက်မကိုဝိုင်း၍သွေးသစ်ကိုအဆင်ပြေလားမေးသည်။
"အိုကေ"
သွေးသစ်လဲရယ်၍ပြန်ဝိုင်းပြလိုက်သည်။
"ဒါဆိုသွားကြရအောင် အကိုတို့လက်ရှည်တွေယူလာကြတယ်မလားချောက်မြို့ကတအားပူတာဆိုတော့လက်ရှည်ပါးပါးလေးဝတ်မှတော်ကာကြမယ်ဗျ"
"ဟုတ် အပါးလေးတွေပါလာပါတယ်"ဟိန်းမြတ်ကပြန်ဖြေသည်။
"ကျွန်တော်လဲသယ်ခဲ့တယ်"ကွန်းကလဲဖြေသည်။
"ဟိုတယ်ကဝန်ထမ်းအကိုကြီးကချည်သားအပါးလေးတွေယူသွားဆိုလို့ယူလာတယ်ဗျ"ရတုကသူယူလာတာကိုပြောပြသည်။
"ဟုတ်တယ်ဗျ သေချာမှာလိုက်တာပဲကိုဇော်ကြီးက လက်ရှည်ဆိုပေမယ့်ချည်သားလက်ရှည်လေးတွေယူလာတော့ပိုအဆင်ပြေတယ်ဗျချွေးစုပ်တယ်လေသူက"
သွေးသစ်ကရတုနဲ့ကိုဇော်ကြီးနဲ့ကားပေါ်မတက်ခင်ကစကားပြောနေတာကိုမြင်လိုက်သည့်အတွက်ကိုဇော်ကြီးနာမည်ကိုပြောရင်းနဲ့အကြောင်းအရင်းကိုရှင်းပြလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
"ဪ"သုံးယောက်သားထံမှတစ်ပြိုင်ထဲထွက်လာကြသည်။
"ချောက်ကပုဂံနဲ့ဆိုဘယ်လောက်လောက်ဝေးတာလဲဟင်"ရတုကမေးခြင်းဖြစ်သည်။
"နာရီဝက်လောက်ပဲရှိတယ်ဗျ အလွန်ဆုံးကြာတစ်နာရီလောက်ပေါ့ဗျာသိပ်မဝေးပါဘူး"
"ဪ နီးနီးလေးပဲ"
"ဟုတ်တယ်ဗျ"
အတော်အတန်ကြာမောင်းပြီးနောက်ချောက်မြို့မှကြိုဆိုပါ၏ဆိုသည့်ဆိုင်းဘုတ်လေးကိုမြင်လိုက်ရပြီဖြစ်သည်။
တစ်နေရာအရောက်မှာတော့သူခန့်ကားရပ်လိုက်သည်။
"ဒါကျွန်တော်တို့တည်းမယ့်နေရာတော့မဟုတ်ပါဘူးနော်"ရတုကြောင်တောင်တောင်လေးနဲ့မေးမိသည်။
YOU ARE READING
ပုဂံမြေကိုတိုင်တည်၍
Romanceဘယ်သူထင်မိမှာလဲကိုယ်အရမ်းရွံရတဲ့မိထွေးရဲ့သားကိုဒီလောက်တမ်းတမ်းစွဲချစ်မိသွားလိမ့်မယ်လို့ ကွန်းအသခ်ျေ ပုဂံမြေကိုတိုင်တည်ပြီးသစ္စာဆိုပါတယ်မောင်ပယင်းရဲ့ရင်ထဲမှာမောင်တစ်ယောက်ထဲပဲရှိတာပါ ပယင်းသွေးသစ်
