အပိုင်း ၁၅

386 5 0
                                    

"ပယင်း"

"ဗျာ"

"ဓာတ်ပုံရိုက်နေတာလား"

"ဟုတ်ကဲ့ဗျ"

"ဘယ်နေရာကကောင်းလို့ရိုက်နေတာလဲတောင်ကတုံးတွေကို  မွဲခြောက်ခြောက်နဲ့ဟာ"
သွေးသစ်ပြုံးမိသည်။သူပြောတာလဲမှန်နေသည်ကိုး။ဒါပေမယ့်အဲလိုအရိုင်းဆန်တဲ့ပုံတွေကိုအလှဆုံးဖြစ်အောင်ရိုက်ပေးချင်တာသူ့ဝါသနာပင်ဖြစ်သည်လေ။

"ဟုတ်ကဲ့ဗျ ဒါမဲ့ကျွန်တော်ကဒီလိုရှုခင်းတွေကိုလူတွေသဘောကျသွားအောင်ရိုက်ပေးရတာကိုဝါသနာပါလို့ပါဗျ"
ဒီလိုအရိုင်းဆန်တဲ့သဘာဝတရားကိုလူတွေရင်ထဲရောက်အောင်ပို့ပေးချင်တာသွေးသစ်ရဲ့ဝါသနာတစ်ခုလဲဖြစ်သည်။ထို့ကြောင့်လှပြီးသားနေရာတွေကိုရိုက်တာထက်ဒီလိုသဘာဝအတိုင်းရှိနေတဲ့အရာကိုရိုက်ရတာပိုသဘောကျသည်။

"ဪ ခင်ဗျားကလူထူးဆန်းပဲ ဒီရှုခင်းတွေကလဲတစ်မျိုးတော့ကြည့်ကောင်းတာကျွန်တော်လဲဝန်ခံပါတယ်"
တကယ်ပင်ပယင်းသွေးသစ်ကလူဆန်းပင်။ဒီလိုideaမျိုးသူမလို့တွေးတတ်ပါပေတယ်။

"ကိုကွန်းအသင်္ချေကရောဘုရားဖူးလို့ပြီးပြီလားဗျ"

"အင်း ပြီးပြီ"
"ဒါနဲ့ခင်ဗျားအသက်ဘယ်လောက်လဲကျွန်တော့်ထက်ငယ်မယ်ထင်တယ်"

"ဗျာ ကျွန်တော့်အသက် ၂၇ပါဘာလို့လဲမသိဘူးဗျ"

"ဪ ဒါဆိုဟိုကောင်တွေခေါ်သလိုကွန်းလို့ပဲခေါ်ဗျာ ကျွန်တော်ခင်ဗျားခုနကခေါ်တဲ့နာမည်နားထောင်ရတာမောလွန်းလို့"

"ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ကွန်း"

"အင်း အဲလိုခေါ်"

"ဟုတ်"
...................

နှစ်ယောက်ကြားထဲလေထုကတိတ်ဆိတ်သွားလေသည်။သွေးသစ်လဲဓာတ်ပုံရိုက်ချင်သေးပေမယ့်သူခန့်တို့စောင့်နေရမှာစိုးလို့မြန်မြန်လက်စသတ်ပြီး

"ဟို ကွန်း ကျွန်တော်တို့သွားရအောင်နော်ဗျ"

"ကောင်းပါပြီ"

"ဟော ပြန်လာပြီလားသွေးသစ်ပုံကောင်းတွေရခဲ့လား"

"အင်း ရခဲ့တယ်သူခန့် စောင့်လိုက်ရလားမင်းတို့ ငါ့ကို"

ပုဂံမြေကိုတိုင်တည်၍Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang