"*ငါတို့ရဲ့မြေးကောမတွေ့ပါလား ကျန်းမာရဲ့လား စိတ်ပူနေခဲ့တာ မွေးလာရတာကလည်း ပုံမှန်မဟုတ်တဲ့လူဆီကနေဆိုတော့လေ...အော် ငါ့မြေးလေးကို သနားလွန်းလို့ ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့..*"
"*ဟုတ်ကဲ့အမေ ဘိုင်လေးက ကျန်းမာရေးကောင်းကောင်းနဲ့ကြီးပြင်းနေပါတယ်ဗျ အခုဆို ထိုင်တတ်ပြီ အစာစားဖို့စမ်းနေပါပြီ"
ဝမ်းက အမေ့အပေါ်ဘယ်လောက်ရိုကျိုးနေပါစေ ကောင်းကောင်းဆက်ဆံပြောဆိုပါစေ အမေက ဝမ်းကိုအမြဲတမ်း ရွံရှာနေတဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့ကြည့်တတ်သည်။ခုလည်းဝမ်းကိုကြည့်နေတဲ့ အမေရဲ့မျက်လုံးအနေအထားတွေကိုသူမကြိုက်သောကြောင့် ချိုင်းက
"*ဝမ်းမေမေက ကိုယ်နဲ့နှစ်ယောက်တည်း ပြောစရာစကားတွေရှိနေပုံပဲ အပေါ်မှာဘိုင်လေးနဲ့သွားနေနော်*"
"*အွန်း တခုခုလိုရင်ခေါ်လိုက်နော်*"
ချိုင်းယိုခေါင်းသာညိတ်ပြလိုက်ပြီ အပေါ်တက်ဖို့မျက်ရိပ်မျက်ကဲပြလိုက်သည်။ဝမ်းအပေါ်တက်သွားတာ သေချာမှ ချာလီဘက်ပြန်လှည့်ကာ
"အမေအိုကြီးက စံအိမ်မှာအေးအေးဆေးဆေး နေ,နေရမှာ မဟုတ်ဘူးလား"
"မြန်မာလိုပြောမယ်ဆိုလည်း သမက်လေးကိုဘာလို့အိမ်ပေါ်တက်သွားခိုင်းသေးလဲ"
"လာရင်းကိစ္စကိုသာပြောပါ စကားတွေကွေ့ဝိုက်မနေပါနဲ့ အမေ"
"အင်းး...ငါမသိတဲ့ကိစ္စကြီးတခုကို လုပ်နေတယ်လို့ကြားတယ်"
"အော် အဲ့ဒါလား ဒီတိုင်းပရိဟိတအဖွဲ့အသေးအမွှားလေးတခုပါ ကိစ္စကြီးရယ်လို့တော့မဟုတ်ပါဘူး"
"ဆိုတော့..? အဲ့ပရိဟိတက ဘာအတွက်လဲ"
"ပရိဟိတပါဆို အကူညီလိုနေသူတွေကိုကူညီဖို့ပေါ့ဗျာ "
ချိုင်းပြောလိုက်တော့ ချာလီရက မျက်ခုံးပင့်ကြည့်လာပြီ သူ့နှုတ်ခမ်းသူကိုင်သည်။ပြီနောက်သူ့အိတ်ထဲက နှုတ်ခမ်းနီနဲ့မှန်သေးသေးလေးထုတ်ကာ ရဲရဲနီနေတဲ့နှုတ်ခမ်းပေါ် ပိုရဲတဲ့နှုတ်ခမ်းနီလေးကိုထပ်ကာဆိုးလိုက်သည်။သူ့စိတ်တိုင်းကျဆိုးပြီသွားတော့ ထိုနီရဲနေတဲ့နှုတ်ခမ်းများကိုဖွဟလျက် သွားတက်လေးပေါ်တဲ့အထိရယ်ကာ
YOU ARE READING
အချစ်များစတင်ရန် ပန်းတစ်ပွင့်
Romanceလောကကြီးက ကိုယ်တို့ဖြစ်လာမယ့်အရာတွေကို ဖန်တီးပေးပြီသားလား (ဒါမှမဟုတ်) ကိုယ်တို့ကိုယ်တိုင်ကပဲ ဘဝကို ရေးသားနေကြတာလား?။ ေလာကႀကီးက ကိုယ္တို႔ျဖစ္လာမယ့္အရာေတြကို ဖန္တီးေပးၿပီသားလား (ဒါမွမဟုတ္) ကိုယ္တို႔ကိုယ္တိုင္ကပဲ ဘဝကို ေရးသားေနၾကတာလား?။
