LTML 60

97 4 0
                                    

Naniniwala akong may eksplinasyon ang mga nangyayari. At masasagot lang ang mga tanong ko kapag nakita ko na ulit si Ace. Humanda talaga siya sa akin, kakaratehin ko siya dahil sa pagpapaiyak niya sa akin nitong mga nakaraang gabi.

I have to go on with my life. Hindi ko hahayaan na balutin ako ng lungkot dahil sa pangungulila sa kaniya. I never stop looking for clues and connections. He is somewhere out there, I am certain. I will look for him.

"Earth to Mala. Yan ka na naman e, saan ba napapadpad ang isip mo ha? Mala!"

"What?" Nakakunot ang noong tumingin ako kay Raea.

"Ay badtrip naman ngayon? Kanina parang may sariling mundo, tsk!"

I sighed. "May iniisip lang ako."

"Uh huh, I can see that. But look around." Nagtataka ngunit sinunod ko ang sinabi niya. Panay mga nagsasayawan sa ilalim ng papalit-palit na kulay ng ilaw sa loob ng bar ang mga naroon. Ang iba naman ay umiinom gaya namin ni Raea. "You see?"

"What about it?" I asked, confused.

"We should be enjoying the night, duh! But we're here, sitting and you spacing out."

"I don't have the dance floor, Raea. You want to enjoy? Hindi naman kita pinipigilan," I said and drink my Espresso Martini. "I'm enjoying here, ikaw lang ata ang hindi."

"At kailan pa naging enjoying ang pagkatulala? Kaloka ka!" She keeps on blabbering but eventually stops when a man stops in front of her and offers her to dance. He greeted me and gave me a small wave before conversing with Raea again.

"Uy, Kleian? I thought you don't like crowded places like this?" She asked the guy named Kleian. I figured the two were close friends because of how Aurraea comfortably talks to the guy.

"My friend will be off to States next week, so yeah, it's like a farewell party."

They had a little chitchat before going to the dance floor, tinanguan ko na lang si Raea nang magpaalam siya. She's a grown woman, I know she can manage.

Inaya ko si Raea to go bar hopping dahil bored na bored ako. I made myself busy para hindi ko masyadong maisip si Ace. I distracted myself kaysa malungkot ng paulit-ulit. I know he'll come back.

I thought mawawala ang pagka-bored ko pero heto nga at lalo pang lumala. I can't even let myself dance with guys who keeps on asking me. I decline every time one approaches me.

-

Hinihingal ako nang maihiga ko si Raea sa kama nito sa condo niya. Malala talaga 'to pagdating sa pag-inom. Buti kinakaya niya ang hangover sa pagsapit ng umaga. Lakas mo girl!

"Uuwi na ako." Paalam ko sa kaniya pagkatapos iayos ang pagkakahiga niya sa kama.

"Why? Mamaya na, let's drink more and dance again, babe!"

"Ewan ko sa'yo, matulog ka na, lasinggera." Natatawang napailing ako bago lumabas ng silid.

-

Mabilis akong nakarating sa bahay dahil wala ng traffic sa kalye. I showered first before going to bed, with my pyjamas on. Ah, so comfy. Akala ko ay makakatulog ako kaagad pero talaga sumpa ang isip ko. Nakatitig lang ako sa kisame ng kwarto, nag-iisip ng susunod kong gagawin para mahanap si Ace.

"I miss you so much, Ace..." bulong ko sa hangin. Ipinikit ko ang mga mata ko at agad na lumitaw ang gwapong mukha niya. "Gosh, I am so in love with you, please come back."

-

Another day had passed, and another one pero ni isang senyales ng pagbabalik ni Ace ay wala. I faced another day without him, all I can do is wait and hope. I keep on convincing myself, 'yon ang totoo.

Naupo ako sa gilid ng aking kama hawak ang napakaraming papel. Iyon ang lahat ng sulat na mayroon ako para sa kaniya. Before I realized it, my tears are flowing down my cheeks again. Mabilis ko iyong pinunasan gamit ang likod ng aking kamay.

"You've been through this, Mala. At kinaya mong malampasan 'yon, another pa ito ngayon, di'ba?" pagkumbinsi ko sa aking sarili. Huminga ako ng malalim saka kumuha ng isang pirasong papel at panulat sa drawer na malapit sa akin. Inilapag ko ang ibang sulat sa kama bago tumayo at lumipat sa mesa para makapagsulat ng maayos.

Ace,

I feel like a complete insane person without you. Miss na miss na kita. Hindi ako naniniwalang hindi ka totoo dahil ikaw ang pinakamagandang nangyari sa buhay ko. You're the best thing that has ever existed in my life, Ace, so I know that you are real and not just from my imagination.

Waiting is my worst thing, but I will do it in a heartbeat if that's the only way for you to come back.

I love you.

Mala,

Nang matapos at inilagay ko ang sulat na 'yon kasama ang iba pa sa kahon. Habang nililigpit ang mga gamit ay may isang papel na nahulog mula mga gamit ko, agad kong pinulot 'yon at ibabalik na sana ngunit nang mabasa ang laman ng papel ay kulang na lang ay magningning ang mga mata ko sa tuwang naramdaman.

"Well, you almost slip my mind." I cant contain the smile on my face while dialing the number written on the card.

I knew it! There is hope again!

"The number you have dialed is not in service. You may hang up or press one for more options."

One more.

"The number you have dialed is not in service. You may hang up or press one for more options."

Another one.

"The number you have dialed is not in service. You may hang up or press one for more options."

Let's try one more. I know this is going to be worth the effort. He's worth all the effort. Ito ang calling card bi Kuya Draven, why is it not namin service? Tsk! Muli kong tinipa ang numero at naghintay na may sumagot sa kabilang linya.

"The number you have dialed is not in service. You may hang up or press one for more-"

"Fuck this!" I hissed at the phone before hanging up the call. Why can't I reach them? Bagsak ang balikat na lang akong napatitig sa calling card na hawak. "Pati ba naman ikaw, ide-disappoint ako, ha?" pagkausap ko doon na parang sasagutin ako nito pabalik.

Naiinis na itinapon ko 'yon kung saan saka ibinagsak ang katawan ko pahiga sa kama.

"Ace..." I stared at the ceiling as if his face was there looking at me too. I took a deep breath and smiled.

Kung ang akala niya ay susuko ako ng basta basta lang kaya umalis na lang siya at naglaho sa akin, nagkakamali siya. Pinagsisihan ko na ang desisyon kong 'yon noon. Sigurado akong narito lang din siya, kung saan man. Muntik na siyang tuluyang mawala sa akin noon dahil sa wala akong lakas ng loob para sa pag-ibig ko sa kaniya. Ngayon, hindi ko na hahayaang mangyari ulit 'yon. Kahit gaano pa katagal o gaano man siya kalayo sa akin ngayon. Hindi ako mawawalan ng pag-asa na makikita ko ulit siya at makakasama, and this time there's no more holding back, no more what if, doubts and shits.

Enough with the sulking and crying.

If destiny is against our love. Fuck destiny then. I want to be with Ace, forever.

|Kendingmaxx|

Letters To My Love (COMPLETED)Where stories live. Discover now