gomBURza

Chapter 8

*Leonora Castro's POV*

Chapter 8- Admiration

Habang hindi pa s'ya nakakabalik nilibot ko ang buong bahay nya, napansin kong hindi gano'n kalakihan ang bahay nya, hindi katulad sa bahay ni Padre Pelaez.... Wait...

Speaking of Padre Pelaez, saan na kaya s'ya? Tanong ko sa sarili habang iniikot ang loob ng bahay nya. Habang ako'y naglalakad ay napahinto ako sa isang likhang sining na nakasabit sa pinto nya.

"Ang ganda..." Walang nagtanong pero napakaganda, as an artist, I can't say it's a paint, but a masterpiece. Hindi na'ko makatingin sa iba, ang lahat nang atensyon ko'y napunta sa sining.

Isa itong mukha ng babae, talagang napaka ganda... Kulay kayumanggi ang mga mata nya, ang balat nya nama'y maitim pero malinis tignan. Buhok nya ay kulot, at ang labi nya naman ay manipis.

Literally the opposite of me.

Sa sobrang pagka-aliw sa pinta ay hindi ko napansin na bumalik na pala s'ya. Wala akong narinig na yapak o isa man lang tinig mula sakanya.

Lumapit s'ya sa'kin at pinakinggan ako nang mabuti, "Sobrang ganda talaga, sino kaya ang gumawa nito?" Bulong ko sa sarili.

Nakaramdam ako nang lungkot noong mga sandaling nakatingin ako sa babae, buhay na buhay ang mukha... Siguro kung ganyan ako kaganda hindi ko na kailangan pang itago ang mukha ko.

"Maganda ba?" Narinig ko mula sa likod ko. Alam kong si Padre Zamora ito kaya ngumiti ako, hindi ako lumingon. "Anghel..." Sagot ko sakanya.

"Sino ba s'ya?" Dagdag ko.

He puts his hands to the wall causing me to lock inside him. Nakatalikod parin ako, hindi ako makagalaw sa kaba, ang bilis nang tibok ng puso ko.

Ang tangkad nya halos sakupin nya na ako.

We're both looking at the painting.

"Siya ang babaeng una kong minahal." He suddenly said. Hindi ako nakapagsalita matapos nyang sabihin iyon, hindi ko alam kung anong mararamdaman...

Parang nasaktan ako nang onti doon.

Ano ba Leo! Ba't kaba nagseselos, eh wala namang kayo! Wala naman nga kayong label tapos magseselos ka. Tsaka tignan mo nga, ano bang laban mo sa first love.

Ano ba tong nararamdaman ko...

"Ahhh gano'n ba." Binasag ko ang katahimikan. I sigh and tried to ask him, "Panget ba ako?" I heard him giggled.

"Bakit mo ba nasasabi yan sa sarili mo kung alam mong maganda ka?" Bulong nya saakin.

Nanginig ako sa kilig, bumibilis ang tibok ng puso ko lalo pa't nakadikit parin ang likod ko sakanya, at ang mga kamay nya'y nasa pader parin.

Pano ko ba s'ya haharapin, ni hindi ko maitago ang ngiti ko!