gomBURza

Chapter 26

*Leonora Castro's POV*

Chapter 6- The secret

Pag-alis na pag-alis ni Padre Zamora'y kagad ko naman tinignan muli ang butas sa pinto, ngunit hindi pala ito naka lock nang maayos kaya naman nabuksan ito at nadapa ako papa-loob.

Nakita ko si Padre Burgos na gulat na gulat at mukhang alalang-alala kaya kagad akong tumayo, "Ahhh, kase merong ipis, oo. Kaya nataranta ako, pasensya na." I nervously said as I bow my head, "Ah... Alis na'ko, mukha kasing busy kayo na nag-uusap eh."

I'm about leave as I turn away, but before I could step outside and mades my way, he suddenly shout and said, "Ah, teka!" Sigaw nya.

"Meron kasi akong sasabihin." Tumingin s'ya kay Delfina at sinabing, "Maaari bang umalis ka muna?" Mahinhin nyang tanong, ngunit ano pa ba ang inaakala mo kay Delfina, lagi naman naka-simangot yan lalo na kapag inuutusan.

Umalis s'ya at bago s'ya makaalis ay muli nya akong tinignan nang masama. I frown, luhh, maldita.

I pretend to cough, and looks at him while still holding my throat, "Ano po ba yung gusto nyong sabihin?" Tanong ko. Itinaas nya ang kanyang kamay at sinenyasan ako na pumunta sakanyang harapan.

Nako lagot, mukhang may nalaman nanaman 'to. I step aside, not even tried to looks at him, not with that scary tiger glare. Tumayo sya't lumapit sa'kin.

Patuloy s'yang naglalakad papalapit nang papalapit habang ako'y umuutrong papalikuran. Mabagal ang kanyang lakad pero ang kanyang titig ay mas lalo akong natakot.

"Ano po ba-" —"Shhhh." Sinabi nya habang ang kanyang intuturo ay nasa kanyang bibig at nakasenyas na wag maingay.

Slowly... Not until we reach the wall, and pinned me to it. Tulad ng kanyang ginawa kanina ay ikinulong nya ako sakanyang mga kamay na nakadikit sa pader.

"Alam mo bang nababaliw na 'ko kakaisip sa'yo." Bulong nya nang mahina.

Inilapit nya ang kanyang mukha malapit sa'kin, ngunit ang kanyang mga mata'y titig-na-titig sa'king mga mata.

"Wala lang ba sa'yo yung halik na 'yun?" Biglaan nya nalang tinanong kaya hindi ako nakasagot kagad dahil hindi ko alam ang aking sasabihin.

"Pano mo nagawang makipag tawanan sa ibang lalaki kung kahapon lamang ay nakahalikan mo 'ko? Samantalang ako'y maghapon na nasa isip ko 'yun, at hindi pa nakatulog." Saad nito. Mahinhin parin at kalmado kung sya'y magsalita.

Nahihirapan akong ilabas ang aking saloobin bagkus napaka lapit nya't hindi ako makapag focus.

"Ganon ganon nalang ba 'yun sa'yo? Walang malisya?" Dagdag nya. Natahimik ako at tumingin sakanyang mga mata.

Napalunok ako noong mga sandaling 'yun hindi alam kung ano ang gagawin. Pano ba ako makakatakas sakanyang mga kamay... Bakit ba Kay hirap aminin na hanga ngayo'y iniisip ko parin yung kagabi...

"Oho, iniisip ko parin..." Aking pag-amin at muntik pang mabulol.

"Kung gayon, ano tayo?" Namula akong muli noong marinig ang tanong na 'yun.

"Ahhh, kailangan ko na kasing umalis! Oo, baka hinahanap na 'ko ng mga bata doon!" Pagmamadali 'kong umalis sakanyang mga kamay at tumakbo papa-pinto.

"Uhm, paalam!" Takbo ko papalabas habang naka pikit sa hiya at kilig na nararamdaman. Nanginginig din ang aming kalamnam tuwing naaa-lala ko kung pano s'ya tumitig sa'kin.

Ahhhhh!

Kinikilig nanaman ako!

Sa pagmamadali at sobrang kilig ay hindi ko napansin na nandun lang pala si Delfina nakatayo, at nabangga ko pa.

Nagalit s'ya, "Bulag kaba?!" Muntikan nya na akong sinampal ngunit may pumigil at hinawakan ang kanyang kamay....