ညီလေးတို့ ရွာ..(Completed)

အပိုင်း(၁၂)

Unicode

အကြော်ထုပ်ကိုလက်ကဆွဲပြီး အစော မြန်မြန်ပြန်လာခဲ့မိသည်။
မနက်စောစောမို့ လယ်ထဲဆင်းကြသူများနှင့် ယာစိုက်ခင်းထဲဝင်ကြသူများမှာ အလျှိုလျှို။
အကြော်ထုပ်ကိုလက်ကဆွဲပြီး ဒေါင်းတီမောင်းတီလျှောက်လာသော အစောကို လမ်းသွားလမ်းလာများက ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့်။
မတတ်နိုင်။...မိန်းကလေးတွေဝတ်နေကျကရင်သင်တိုင်းသည် ခြေမျက်စိဖုံးထိလုလုရှည်လျားပေမယ့် အစော ဝတ်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ခြေသလုံးနားအထိပဲရှိတာကြောင်​့ လမ်းလျှောက်ရသည်မှာအဆင်မပြေ။
အဲ့ဒါကြောင့် ကိုယ်အဆင်ပြေသလိုသာ ပုံမှန်အတိုင်းလျှောက်မိ၏။

ခြံထဲဝင်မို့လုပ်ချိန်တွင် အိမ်ရှေ့အိမ်က မမြမေရဲ့ပြောစကားကြောင့်အစော၏ခေါင်းတည့်တည့်ကိုမိုးကြိုး ၂၀လောက်ပစ်ချလိုက်သလိုပင်။

"ဟဲ့...အစောရေ နင်ဝတ်ထားတဲ့သင်တိုင်းမှာပေနေတယ်.."

"ဟမ်..!! ဘာပြောလိုက်တယ်မမြမေ ကျုပ်...ကျုပ်မှာဘာပေနေလို့လဲ အိုးမဲပေနေတာလား..မှန်းစမ်း...ကျုပ်ကြည့်ပါဦးမယ်.."

မမြမေရဲ့အထိတ်တလန့် စကားကိုကြားပြီး ခေါင်းကိုမမြင်မစမ်းဖြင့် သင်တိုင်းအနောက်ကိုကြည့်မိသည်။
သူထင်သလို အိုးမဲပေနေသည်မဟုတ်ပဲ အနီရောင်အရည်အချို့သည် သင်တိုင်း၏အနောက်တွင် အကွက်လိုက်ကြီးဖြစ်နေ၏။
ဘုရား...ဘုရား...မဟုတ်မှ မိန်းကလေးလိုနေနေရင်း ငါမိန်းကလေးများဖြစ်သွားတာလား???

*အမိုးနဲ့ အဘရေ....ကျုပ်အဖြစ်ကိုလာကြည့်ပါဦး...ကျုပ်မိန်းကလေးမဖြစ်ချင်ဘူး....ပြီးတော့မိန်းကလေးလိုမနေချင်ဘူး*

စိတ်ထဲကနေငိုနေပေမယ့် မမြမေကို မဟုတ်လောက်ပါဘူးဗျာ လို့သာဘူးခံငြင်းခဲ့၏။
ထိုနောက် အိမ်ထဲသို့အကြော်ထုပ်ကိုကိုင်ကာ အပြေးတပိုင်းဝင်လာခဲ့တယ်။
အိမ်ထဲတွင် လောလောဆယ် ဘယ်သူမှနိုးမလာကြသေးဘူးထင်ပါ့။
အစောသည် ရေအိမ်(အိမ်သာ) ထဲသို့အလောတကြီးဝင်မိ၏။

အခုမှပဲအိမ်သာထဲကထွက်လာပြီး သူ့မှာသက်ပျင်းချနိုင်တယ်။
တော်သေးတာပေါ့ ကျုပ်ရဲ့မွေးရာပါညီလေးက အမိုးမွေးထားတဲ့အတိုင်းရှိသေးလို့သာပေါ့။
သင်တိုင်းမှာ ပေနေသောအနီဏောင်အကွက်ကြီးသည် အချည်ရည်များဖြစ်နေသည်ကြောင့်သာ သူ့မှာသက်ပျင်းချနိုင်လေပြီ။
ဟူးးးးးးး ငါကလည်း ဖြစ်လိုက်ရင်အဆန်းတွေကြီးပဲ။