(ဤဇာတ္လမ္းတြင္ပါဝင္ေသာဇာတ္လမ္း၊ဇာတ္ကြက္မ်ားသည္စာေရးသူ၏စိတ္ကူးမ်ားသာျဖစ္သည္။)
Unicode
" အရက္သမားကိုမိုးညို သားကိုေစာင့္ပါဦး.."
အေရွ႕မွ ေျခလွမ္းက်ဲက်ဲမ်ားျဖင့္သြားေနသူကို ညီညီဟန့္တားလိုက္၏။
သူ႕ရဲ႕စကားမ်ားကို လွ်စ္လ်ဴရႈကာ လွည့္ေတာင္မၾကည့္ေခ်။
မိုး႐ြာထားသည္ေၾကာင့္ စိုကပ္ကပ္ျဖစ္ေနသည့္ သဲၾကမ္းမ်ားက သူ႕ကိုေလွာင္ေျပာင္ ေနသလိုလို။
႐ြာထိပ္မွ အေကြ႕အေကာက္လမ္းကေလးကိုအေတာ္အတန္ေလွ်ာက္မိေတာ့ သေျပပင္ ၊ စိန္ပန္း ေတြတန္းကာစုေပါက္ေနေသာ ႐ြာအဝင္။
ကိုမိုးညို ေကြ႕ဝင္ေသာေသာ ၿခံဝိုင္းက်ယ္က်ယ္ႀကီးကို ညီညီေျခစုံရပ္ကာေငးေမာမိေန၏။
ႏွစ္ခ်ိဳ႕ ထေနာင္းပင္အိုႀကီးမ်ား ၊ ကုကိုုင္ပင္ႀကီးမ်ား ၊ သရက္ပင္ႀကီးမ်ား ၊ မက်ည္းပင္ႀကီးမ်ား ၊ သခြပ္ပင္ႀကီးမ်ားျဖင့္ဖုံးလႊမ္းလုနီးနီးျဖစ္ေနသည့္ သစ္သားအိမ္ႏွစ္ထပ္ႀကီးသည္ ထီးထီးႀကီးျဖင့္တည္ရွိေနသည္။
ထို႔ျပင္...ၿခံဝိုင္းေဘးတြင္လည္းစိုက္ပ်ိဳးထားေသာ စံပယ္႐ုံမ်ားသည္လည္းေျမာက္မ်ားစြာပင္။
မိနစ္ပိုင္းေလာက္ေငးေမာေနမိၿပီး အသိဝင္လာသည္ေၾကာင့္ ၿခံထဲသို႔အေျပးတပိုင္းဝင္ခဲ့သည္။
အိမ္ေရွ႕ တန္းလ်ားတြင္အသင့္ထိုင္ေနေသာ ကိုကိုနဲ႕မမ ထို႔အတူ ေဘးတြင္မ်က္ႏွာေသျဖင့္ေျခစုံရပ္ေနေသာ အရက္သမားႀကီး ကိုမိုးညို။
"ညီငယ္..!!"
"ကိုကို ၊ မမ.."
ဆိုင္းမဆင့္ဘုံမဆင့္ ေရာက္ခ်လာေသာ ညီငယ္ေၾကာင့္ ထည္ဝါအံ့ၾသရသည္။
သူတို႔ေအာ္ေခၚေတာ့ ညီငယ္ကအနားသို႔ေျပးလာသည္... ထို႔ေၾကာင့္ အလိုက္သင့္ပဲဖက္တြယ္ထားလိုက္သည္။
" ညီငယ္ နိုင္ငံျခားကအၿပီးျပန္လာတာလား.."
" ဟီး ဟီး ဒါေပါ့... ညီငယ္ ဟိုမွာမေပ်ာ္ဘူး ၿပီးေတာ့ကိုကိုတို႔နဲ႕ ဒီ႐ြာမွာလာေနတာ.."
" ဟယ္ ညီငယ္ရယ္ မမတို႔ကဒီကိုစာသင္ဖို႔ေရာက္ေနရတာကြဲ႕ အိမ္မွာေဖႀကီးနဲ႕ေမႀကီးပဲရွိတာ ျပန္ပါလားကြယ္.."
YOU ARE READING
ညီလေးတို့ ရွာ..(Completed)
Romanceထုံကြိုင်လွန်းလှ စံပယ်ပန်းကို ကိုလေး မကြိုက်~~ ဖျက်ဆီးတတ်သော်လည်း.. မြတ်နိုးသူကား~~ ချစ်မြတ်နိုး ၏။ #ကိုလေး..။
