"အဲ့တုန်းကသိလား တကယ်ပြောတာ ၀ဋ်လည်တယ်လို့ပဲပြောရမယ်"
"အစ်ကိုရယ် ဖြစ်လိုက်တာကြီးကလည်းအဆန်းနော်"
"အင်း အဲ! ဒါနဲ့မိုးလည်ပင်းမှာအရာကြီး"
"ဟုတ်လားအစ်ကို မနက်ကတောင်မတွေ့လိုက်ဘူးရယ်"
မနက်ခင်းပြင်ဆင်ချိန်အထိလရိပ်အမှန်တကယ်မတွေ့မိပါ။မမြင်တွေ့သည်လား သတိမထားမိသည်လား မရှိခဲ့သည်လားတေ့မသိ။
လရိပ်ကို၀လ္လာကဆေးရုံရှိကားပါကင်အတွင်း၌၌နမ်းခဲ့သေးသည်လေ။
"ဒီလိုအရာကဟိုလိုအခြေအနေတွေမှဖြစ်တာလေ မဟုတ်မှလွဲရော .... "
"ဘာကိုလဲ"
"မိုး တစ်ယောက်ယောက်နဲ့များ"
"အမှန်တိုင်း၀န်ခံရရင်တော့မမနဲ့ကချစ်သူတွေဖြစ်သွားကြတော့ ... "
"မမဆိုတာ ... "
"ဌာနမှူးတိမ်၀လ္လာလေ"
"အဲ့တာကြောင့်အဲ့တုန်းကငြင်းတာကိုး"
"ဟဲ ဟဲ အဲ့တုန်းကတော့အဲ့လိုပေါ့အစ်ကိုရယ်"
"ဟုတ်တယ်နော်"
လရိပ်နှင့်ဇွဲတို့နှစ်ဦးအဖြစ်ပျက်များကာပြောကြကာရယ်မောကြသည်။
သူတို့နှစ်ဦးရယ်မောစွာပြောဆိုနေကြသော်ငြားတစ်နေရာရှိသူတစ်ယောက်သည်ထိုမြင်ကွင်းအားမနှစ်မြို့ခဲ့။
တောက်!!
ပြင်းထန်လှသောတောက်ခေါက်မှုနှင့်အတူထိုနေရာမှရှောင်ထွက်လာသူတစ်ဦး။ထိုသူကား
တိမ်၀လ္လာပင်။
"ဪ ဟိုမှာဌာနမှူးပဲ ပြောရင်းဆိုရင်းရောက်လာတာအသက်တော့ရှည်ဦးမယ်"
မြန်ဆန်လှသောခြေလှမ်းများစွာနှင့်ထွက်သွားနေသော၀လ္လာအားတွေ့လိုက်၍ဇွဲထိုသို့ပြောလိုက်ခြင်းပင်။
"ဟုတ်လား ဘယ်မှာလဲ"
~မမကဘာလို့လရိပ်ကိုမခေါ်ရတာလဲ ဘာများဖြစ်လို့ပါလိမ့်
"ဌာနမှူးကိုကြည့်ရတာတစ်ခုခုကိုစိတ်တိုနေသလိုပဲနော်"
ဟုတ်ပါသည်။၀လ္လာ အတော့်ကိုစိတ်ဆိုးဒေါသထွက်နေပါသည်။ထိုအခြင်းအရာကိုနားလည်သဘောပေါက်သောလရိပ်က
YOU ARE READING
ရေစက်
Random"လမင်းလေးရဲ့အနားကတိမ်စိုင်လေးဖြစ်ခွင့်ပြုပါ" {သေဆုံးသွားတဲ့လူတစ်ယောက်ရဲ့၀ိဉာဥ်ဟာအခြားခန္တာကိုယ်မှာနေထိုင်ရင်းဖြစ်ပေါ်လာတဲ့အချစ်ဇာတ်လမ်းလေးတစ်ပုဒ်ပါ။}
