🍁නූශ්🍁(Zhanyi)

0096

..

..

..

..අපි මොනා හරි කරන්න බලමුකෝ අප්පච්චි...

ඔයිට වඩා ධතාශ් තව මොනවා කියන්නද....අප්පච්චි ඉන්නෙම කොහෙදෝ ඈතක් බලාන හිස් බැල්මකින් උනත්....ඒ ඇස් ඇතුලේ හැංගුනු වේදනාව දැක දැක....ගගට කපපු ඉනි ගානට හැම මහන්සියක්ම හේදිලා යන්න යද්දි විඩාවටම හෙම්බත් උනු ඒ ඇස් දැක දැක කොහොමද තවත් එක වචනයක්වත් කියන්නේ....පපුව කඩාගෙන යන තරමට බර හුස්මක් පාත දාපු ධතාශ් අප්පච්චිට එහායින්ම පඩිය උඩ වාඩි උනේ අරමුනක් නැතිව කොහෙදෝ ඈතක් දිහා බලන ගමන්....

...අම්මට කියන්න එපා ලොකූ...ඒ ගෑනීත් ගෙදර එන්නෙ නැහිලා නැහිලා....

..නෑ මන් කියන්නෑ...

..පුළුවන් නම් සුදු මහත්තයටවත් නොකියා ඉදින්....

..හ්ම්...

..උබට කිව්වෙත් බල කරලා ඇහුව නිසා මිසක්කා මට බෑ උබලා එකෙක්වත් මේ ගැන හිතලා හූල්ලනවා බලන්න....

.........

..ඒක එතනින් ඉවරයි..අමතක කරලා දාපන්....පොලීසී ගිහිල්ලාවත්,පලි ගහලවත් ඇති වැඩක් නෑ...උනු දේ උනා.....උබටවත් මටවත් කාලේ ආපස්සට හරවන්න බෑනේ....

..අප්පච්චි නම්බර් ප්ලේට් එකවත්...

..ඒක දැනගෙන උබ මොනා කරන්නද....පස්සෙන් ගිහින් අල්ලන්නද...හාරදාහක් කියන්නෙ පොලීසියේ උන්ටවත් පස්සෙන් පන්නලා හොයන්න වටින ගානක් නෙවේ ලොකූ...මොකටද බොරුවට රස්තියාදු වෙන්නේ.....ඒකලා අතේ දැන් සතයක්වත් ඉතුරුවෙලා නැතිව ඇති බන්....

හිතන්න එපා කිව්වත්...ඒක දැන් ඉවරයි කියලා කිව්වත්....ධතාශ්ටම දැනුනා අප්පච්චිගේ හඩෙ තිබුනු වේදනාව....හංගන්න හැදුවත් ඒ හඩේ තිබුනු බර ගතිය.....ඇත්ත..!..අප්පච්චි කියන්නෙ සම්පූර්ණයෙන් ඇත්ත!...පොලීසියට හොරෙක් පස්සෙ පන්නන් ගිහින් හොයන්න තරම් හාරදාහක් කියන්නෙ මහලොකු ගානක් නෙවේ....අප්පච්චිම කිව්වත් ඒ ගානේ වටිනාකමක් නැති වග...මහන්සියෙන් උපයන රුපියල උනත් මිනිහෙක්ට වටින තරම ධතාශ් නොදැන හිටියා නෙවේ...රුපියල් පන්සියක් අතට ආවත් ගෙදර අඩුපාඩුවලට පිරිමහන විදිහ ගැන හිතන අප්පච්චි ඔහොම කියන්නෙත් එයාවම සනසගන්න කියන්නත් ධතාශ් නොදන්නවා නෙවේ...එයා අහන්නත් කලින් අප්පච්චි කලේම හිතේ.තිබ්බ හැම සිතුවිල්ලක්ම වචන කරන් ගිය එක වෙද්දි....ඒක හිත නිදහස් කරගැනීමකට වඩා අප්පච්චි එයාවම සන්සුන් කරගන්න කිව්ව වචන කියන්න ධතාශ් නොතේරුනා නෙවේ..