အင်မော်တယ်ဖေဖေ စာစဉ်(၃၁) မှ (၄၀) အထိ

စာစဉ်(၃၆) အပိုင်း(၁)

[စာစဉ်(၃၆) အပိုင်း(၁)] အခန်း(၄၁၁-က) လှည့်ပတ်ကြည့်ရှုခြင်း(၁)

ဟောင်ကောင်တွင် လူဦးရေထူထပ်ပြီး လူမှုအဆင့်အတန်းမြင့်မားသော နာမည်ကျော်အများအပြားရှိသည်။ သူတို့အထဲတွင် နာမည်ကြီးပြီး လူချမ်းသာများ အများအပြားရှိသည်။ ၎င်းတို့တွင် ပိုင်ဆိုင်မှုမည်မျှရှိသည်ကို မည်သူမျှမသိကြသော်လည်း နေ့စဉ်နှင့်အမျှ ငွေကို ရေလိုသုံးနေကြသည်ကို မြင်တွေ့နိုင်သည်။

ငွေသည် အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ များပြားလာသည့်အခါ ၎င်းအားပိုင်ဆိုင်ထားသူ၏အမြင်တွင် ကိန်းဂဏန်းတစ်ခုမျှသာ ဖြစ်လာတတ်သည်။ လျိုချင်းဖုန်းကဲ့သို့သော လူတစ်ယောက်သည် ထိုအဆင့်တွင် တိုးတက်မှုဆိုင်ရာပိတ်ဆို့မှုများနှင့် ရင်ဆိုင်ရမည်ဖြစ်ပြီး သူတို့အတွက် လူမှုဆက်ဆံရေးနှင့် အားပေးထောက်ခံသူများ၏အရေးပါမှုက တဖြည်းဖြည်း မြင့်တက်လာမည်ဖြစ်သည်။

တစ်စုံတစ်ဦးသည် သူကိုယ်တိုင် သန်းနှင့်ချီ၍ ကြွယ်ဝသော်ငြားလည်း သူ၏ ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ လူမှုဆက်ဆံရေးအဆက်အသွယ်များမှတဆင့် တစ်နေ့လျှင် ဘီလီယံနှင့်ချီ၍ ဝင်ငွေရှိနိုင်သည်။

လူမှုဆက်ဆံရေးသည် မည်မျှအရေးပါသည်ကို မြင်တွေ့နိုင်သည်။ သိုင်းပညာရှင်များအတွက်တော့ လူတိုင်းသည် အစွမ်းထက်မာစတာတစ်ယောက်နှင့် ဆက်ဆံရေးကောင်းတည်ဆောက်လိုကြသည့်အတွက် အဆက်အသွယ်များစွာဖြင့် မွေးဖွားလာသူများဟုပင် ဆိုနိုင်သည်။

သို့သော် ကျန်းဟန်က ၎င်းကို ဂရုမစိုက်ချေ။ လွတ်လပ်မှုအပြည့်နှင့် သူလုပ်ချင်တာ လုပ်ပိုင်ခွင့်ကို သူ တန်ဖိုးထားသည်။

ဥပမာအားဖြင့် ကျောက်ဖုန်းသည် အရည်အသွေးမြင့်မားသူတစ်ယောက်ဖြစ်ကြောင်း သိသော်လည်း ကျန်းဟန်က သူ့အား တပည့်အဖြစ် ပထမဆုံးလက်ခံခဲ့သည်။ စွန်းမင်သည် မုန့်မုန့်အား ကြင်နာမှုပြသဖြင့် ကျန်းဟန်က သူ့အား ကုသပေးရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။

၎င်းက သူလုပ်ချင်တာ လုပ်ရခြင်း၏ ပျော်ရွှင်မှုပင်။

ကျောက်ဖုန်း၏စကားကို ကြားပြီးနောက် ကျန်းဟန်က စဉ်းစားကာ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ "လေလံတင်လိုက်ပါ"