Chapter (99)
ပင်လယ်ရေစီးကြောင်းတစ်ရာ
"တကယ် အဲဒီကောင်ပဲ!"
"အဲဒီကောင်လေးက အသက်၁၇နှစ် အောက်ပဲရှိပုံရတယ်.... ဒါပေမယ့် သူက တတိယအဆင့် အဂ္ဂိရတ်ပညာကို တကယ် စမ်းသပ်မှာလား?"
"လုရွှမ်ဆိုတဲ့ နာမည်ကို ငါကြားဖူးတယ်...ကျန်းဝူအကယ်ဒမီရဲ့ အဂ္ဂိရတ် ပါရမီရှင်ဆိုလား ဒီနှစ်ဆို ၁၆နှစ်ခွဲလောက် ရှိပြီ..."
"ဒါက အကဲဖြတ်မှု တစ်ခုပဲ.... ကျော်ဖြတ်နိုင်မလား ဆိုတာ မသေချာဘူး..."
.....
ဆရာကြီးယွမ်ဟုန်၏ စကားကိုကြားတော့ ဤလူငယ်သည် တတိယအဆင့် အဂ္ဂိရတ်ဆရာ၏ စာမေးပွဲကို ဖြေဆိုမည့်သူ ဆိုတာ လူတိုင်း နားလည်သွားကြပြီး အားလုံးက လှည့်ကြည့်လာကြသည်။
အဂ္ဂိရတ်ပညာရှင် တစ်ဦးသည် ကျောထောက်နောက်ခံ အဖြစ် စိတ်ဝိညာဉ်စွမ်းအား အတိုင်းအတာများ လိုအပ်သည်။ လုံလောက်သော စိတ်ဝိညာဉ်စွမ်းအား မရှိဘဲ အောင်မြင်ရန် မဖြစ်နိုင်ပါ။
သူတို့ရှေ့က ကောင်လေးက အသက်၁၆ သို့မဟုတ် ၁၇နှစ်ပဲ ရှိသေးတယ်။ အမိဝမ်းကနေစပြီး လေ့ကျင့်မယ် ဆိုရင်တောင် သူ့ရဲ့ ဝိညာဉ်စွမ်းအားကို ၀.၅ အထိ မြှင့်တင်ဖို့ မဖြစ်နိုင်ဘူးမလား?
တစ်ဖက်မှလူများ ထိတ်လန့် တုန်လှုပ်သွားစဥ် ဘေးရှိ လင်ရှောင်းရှောင်းသည် ချက်ချင်းပင် အသက်ရှု ကြပ်လာကာ သူမ၏ ရင်ဘတ်သည် လျင်မြန်စွာ မြင့်တက်လာပြီး မျက်နှာပေါ်တွင်လည်း ပူလောင်သော နာကျင်မှုကို ခံစားနေရသည်။
တစ်ဖက်လူက သူ့မှာ အချိန်မရှိဘူးလို့ ပြောနေတာ အံ့သြစရာ မရှိပါဘူး။ သူက တတိယအဆင့် အဂ္ဂိရတ် အကဲဖြတ်မှုအတွက် စာရင်းသွင်းခဲ့တာပဲကိုး။
သူက ယွမ်လိဆေးကို သန့်စင်ဖို့တောင် စိန်ခေါ်လိုက်သေးတယ်။ ဒါ ကိုယ့်ဘာသာ အရှက်ခွဲနေတာပဲ မဟုတ်ဘူးလား?
မျက်နှာကို ဖြတ်ရိုက်လိုက်သလိုပဲ!
လင်ရှောင်းရှောင်း ငိုတော့မည့် မျက်နှာဖြင့် ငြိမ်သက်နေ၏။
"စလို့ရပြီ!"
လူတိုင်းဘာတွေ တွေးနေမှန်းမသိဘဲ လုရွှမ်က ခေါင်းကိုမော့ပြီး တည်ငြိမ်တဲ့ အမူအရာနဲ့ ကြည့်လိုက်သည်။
