Chapter (138)
လျိုကျိုက်မင်
တပည့်များ ရွေးချယ်မှု ပြီးသွားသောအခါ ရွှင်မြူးနေသူများက ရွှင်မြူးနေပြီး တိမ်မည်းများလို အုံ့မှိုင်းနေသူကလည်း အုံ့မှိုင်းနေပါသည်။
အနည်းဆုံး သုံးနေရာ အောင်နိုင်ရမည်ဟု ယုံကြည်ထားသော အန်းဝူအကယ်ဒမီသည် ပြိုင်ပွဲဝင် တစ်ယောက်သာ ကျန်တော့ပြီး ကန့်ရှင်းအကယ်ဒမီက နှစ်နေရာ ရခဲ့သည်။ လုံချင်းအကယ်ဒမီသာလျှင် ကံကောင်းပြီး လူ ၃ ယောက် စာရင်းဝင်သွားခဲ့သည်။
ကျန်းဝူအကယ်ဒမီ၏ ခန်းမကြီးထဲ၌ အခမ်းအနားအား ကျင်းပခဲ့သည်။ ရွေးချယ်ခံထားရသော ကျောင်းသားများသည် ယင်းယန်အကယ်ဒမီသို့ အောင်မြင်စွာ ဝင်ရောက်သွားနိုင်ကြပြီ။ ငါးကြင်းသည် နဂါးတံခါးဝမှ ခုန်ကျော်သွားသလိုပင် ဂုဏ်ပြုထိုက်ပေ၏။
လုရွှမ် နှင့် လျောက်ချင်းတို့ ခန်းမထဲသို့ ရောက်သောအခါ အခမ်းအနားသည် အချိန်တစ်ဝက်ကျော်ပင် ရောက်ရှိနေပြီ ဖြစ်သည်။
ခန်းမဆောင်ထဲသို့ လျှောက်ဝင််သွားသောအခါ မျက်လုံးများစွာက ၎င်းတို့ကို ချက်ချင်း အာရုံစူးစိုက်လာခဲ့သည်။
"ကြည့်စမ်း၊....အဲဒါ လုရွှမ်ပဲ!"
"သူက ဆရာဟူယွင်ဆီကနေ မျက်နှာသာပေး ခံရတဲ့ ကံကောင်းသူလား?"
"ငါ သူ့ပွဲတွေကို ကြည့်ပြီးပြီ...အန်းရွှိထောင်းနဲ့ ယန်ယီးကို နိုင်ခဲ့ပေမယ့် သူ့ရဲ့ ကြံ့ခိုင်မှုက ဒီအတိုင်း သာမန်ပဲ!"
"ဖိရွှယ်နယ်ပယ် ပြီးပြည့်စုံခြင်း အဆင့်...သူက အရိုင်းဆန်တဲ့ ကြံ့ခိုင်မှု တိုက်ကွက်တွေကိုပဲ မှီခိုတာ.... "
"အဲဒါက သိပ်တော့ ပြောလို့မကောင်းဘူး.... ဆရာဟူယွင်ဆီ အသိအမှတ်ပြု တံဆိပ်ပြား ဆိုတာ လျိုကျိုက်မင်တောင် ရတာ မဟုတ်ဘူး!"
......
ထိုသူသည် အလိုမကျသော မျက်လုံးများဖြင့် ကြည့်ကာ သူ့လေသံမှာ ရွဲ့စောင်း လှောင်ပြောင်ခြင်းများဖြင့် ပြည့်နေသည်။
ပြိုင်ပွဲက မပြီးသေးတာကို သူ့ကို ချက်ချင်း တံဆိပ်ပြား ပေးအပ်လိုက်သည်။ သူ့ရဲ့ ခွန်အားက လူတိုင်းကို စိတ်ပျက်အားငယ်စေတယ် ဆိုရင် ပြဿနာမရှိပေမယ့် အဓိက ကတော့ တစ်ဖက်လူက ဖိရွှယ်နယ်ပယ် ပြီးပြည့်စုံခြင်း အဆင့်သာ ရှိနေခြင်းပင်။
