Chapter (117)
ရွေးချယ်ထားတဲ့ကိုးနေရာ
ဗုန်း!
လော်ယန်ချင်း၏ စကားကြားတော့ ကွင်းပြင်ရှိ လေထုသည် ချက်ချင်း တုန်လှုပ်သွားခဲ့သည်။
စင်အောက်ရှိ အန်ဝူအကယ်ဒမီ၏ ကျောင်းသားများကြားတွင်။
"အမှိုက်တစ်ခု သာသာလေးပဲ"
"စာရင်းသွင်းတဲ့လူတော့ မနည်းဘူး...ဒါပေမဲ့ တကယ်စွမ်းဆောင်နိုင်တဲ့ သူကျတော့ နည်းနည်းပဲ ရှိတယ်....ကျန်းဝူအကယ်ဒမီကတော့ တကယ့်ကို အထီးကျန်နေပုံပဲ"
"ကျန်းဝူအကယ်ဒမီကို အစကတော့ အင်ပါယာလေးခုမှာ နံပါတ်တစ်လို့ ခေါ်နိုင်ပေမယ့်....အခုကတော့.... "
.......
ကန့်ရှင်းအကယ်ဒမီမှ ကျောင်းသားများ။
"စိတ်မပူပါနဲ့ အဲဒီလူ ၂၄ယောက် လောက်ကတော့ ငါတစ်ယောက်တည်းနဲ့ လုံလောက်တယ်!"
"ထုံးရွှမ်နယ်ပယ်ကို မရောက်သေးရင် ဘာမှပြောစရာကို မရှိဘူး!"
.......
အလားတူ စင်မြင့်အောက်ရှိ လုံချင်းအကယ်ဒမီ ကျောင်းသားများ ကြားတွင်လည်း စကားဝိုင်းတစ်ခု ပွဲဆူနေ၏။
ကျန်းဝူအကယ်ဒမီတွင် အခြား အကယ်ဒမီများထက် စာရင်းသွင်းထားသူ ပိုများသော်လည်း ၎င်းတို့၁၅ဦးဟာ တိကျသေချာသော ရွေးချယ်မှုဖြင့် ရွေးချယ်ခဲ့ပြီး အရေးကြီးဆုံးမှာ ယင်းယန်အကယ်ဒမီ၏ ခေါ်ယူမှု သတင်းကို ကျန်းဝူထက်စောစွာ သိခဲ့ကြသည်။
ဤသို့လာခဲ့သည့် လမ်းတွင်လည်း သူတို့၏ ကျင့်ကြံမှု တိုးတက်စေရန်အတွက် ဝိညာဥ်စွမ်းအင်များကို စုဆောင်းလာခဲ့ရာ တစ်ယောက်စီတိုင်းသည် ကျန်းဝူအကယ်ဒမီရှိ လူတိုင်းထက် မြင့်မားသော အရည်အချင်းများ ရှိလေသည်။
ပရိတ်သတ်ထဲတွင် ဆွေးနွေးမှု များစွာရှိလာကာ လော်ယန်ချင်း၏ တည်ရှိရာ နေရာသည်လည်း ရေအောက်မှာ နေရသလို ဖြစ်လာသည်။
"ကျောင်းအုပ်ကြီးလော်.... ငါမင်းကိုမတွေ့ရတာ နှစ် အတော်ကြာပြီ.... မင်းရဲ့ ကျန်းဝူအကယ်ဒမီက နောက်ဆုတ်ရတော့မယ်နဲ့ တူတယ်..."
