Chapter (15) Arc 2
ဂုဏ်ထူးဆောင် အဖွဲ့ချုပ်
တိတ်ဆိတ်နေသော အခန်းအပြင်ဘက်၌
"ရှောင်ရွှယ်... မင်း အဲဒီလူကြီးမင်းကို သိလား?"
အဘိုးကျောက်၏ မျက်လုံးများသည် တောက်ပနေလျက် ရှိသည်။
"သူက...သမီးရဲ့ ကျေးဇူးရှင်ပါ!"
ဟန်ရွှယ်က တောအုပ်ထဲမှာ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေကို ပြန်ပြောပြပြီး နောက်ဆုံးမှာတော့ ပဟေဠိဖြစ်နေတဲ့ မျက်နှာနဲ့ပြော၏။
"သူ့ရဲ့သိုင်းပညာက အစွမ်းထက်တဲ့အပြင် အခင်းအကျင်း ဖွဲ့စည်းမှုစွမ်းရည်ကလည်း တကယ်ကို အားကောင်းလွန်းတယ်"
သူမ မယုံနိုင်သေးဘူး။
ဒါက ပျက်ပြယ်ခြင်း အခင်းအကျင်း ပုံစံပဲ။ သာမန်အခင်းအကျင်း ပညာရှင်များနှင့် အခင်းအကျင်း ဆရာကြီးများကြား အကြီးမားဆုံး ကွာခြားချက်ပဲ ဖြစ်လေသည်။
ပျက်ပြယ်ခြင်း အခင်းအကျင်း ပုံစံများကို ချပြနိုင်ခြင်းဖြင့် အခင်းအကျင်း တံဆိပ်ပြားကိုလည်း ပုံဖော်နိုင်ပြီ။ သူမကတော့ မတူဘဲ သာမန် အဆင့်နိမ့်ပုံစံ အခင်းအကျင်းအလံ အချို့ကိုသာ ရေးဆွဲနိုင်သည်။
အခင်းအကျင်း တံဆိပ်ပြားများသည် အလွန်လိုအပ်နေပြီး တစ်ခုစီတိုင်းသည် အလွန်တန်ဖိုးရှိပါသည်။ အခင်းအကျင်း တံဆိပ်ပြားများကို ရေးဆွဲနိုင်ခြင်းသည် အဆုံးမရှိ ချမ်းသာကြွယ်ဝခြင်းနှင့် ညီမျှသည်။
သူမ မပြောနှင့် အခင်းအကျင်း ပညာရပ်မှာ နာမည်ကြီးသော ကျောက်မိသားစုသည်ပင် အခင်းအကျင်း တံဆိပ်ပြားကို ရေးဆွဲနိုင်သူ သုံးယောက်ထက် မပိုချေ။
တစ်ယောက်ချင်းစီက အနည်းဆုံး အသက်၅၀ ကျော်နေကြပြီ။ အခုလို အသက်၁၆ ၁၇နှစ်အရွယ် ကောင်လေးတစ်ယောက်မှာ ဒီလိုစွမ်းရည်တွေ ရှိနေတယ်ဆိုတာ တကယ်ကို မယုံနိုင်စရာပဲ။
လူတွေရဲ့ စွမ်းအင်ဟာ အကန့်အသတ်နဲ့ ရှိပါ၏။ ယေဘူယျ အားဖြင့်ပြောရရင်လျှင် သန်မာတဲ့ ကျင့်ကြံမှု စွမ်းရည်ရှိသူတွေဟာ အဂ္ဂိရတ်ပညာ၊ လက်နက် သန့်စင်မှုနဲ့ အခင်းအကျင်း ဖွဲ့စည်းမှုမှာ အတော်လေး အားနည်းကြသည်။
